کاخ امپراتوری توکیو (ژاپن)
در ژاپن دو «کاخ امپراتوری» (Imperial Palace) در شهرهای توکیو و کیوتو وجود دارد، اما کاخ امپراتوری توکیو محل زندگی اصلی امپراتور ژاپن است. این ناحیه سرسبز که از قرن پانزدهم تا قرن نوزدهم «قلعه ادو» (Edo Castle) را در خود جا داده بود، در قلب شهر توکیو واقع است. فضای داخلی کاخ تنها در روزهای 2 ژانویه و 23 فوریه برای بازدید در دسترس مردم هستند، اما در روزهای دیگر همچنان می توان از پارک ها و باغ های این ناحیه به صورت رایگان بازدید کرد. کاخ امپراتوری 3.36 کیلومتر مربع مساحت دارد و در آن می توان از گالری های هنر، ویرانه های کهن و باغ های زیبا با شکوفه های گیلاس دیدن نمود. در ادامه این مطلب با تاریخچه، بخش های مختلف و بهترین زمان بازدید از این کاخ آشنا می شویم.
تاریخچه

کاخ امپراتوری همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، در محوطه ای ساخته شده که پیشتر قلعه ادو در آن واقع بود. قلعه ادو در سال 1873 در جریان یک آتش سوزی نابود شد و چندین سال بعد از آن ساخت کاخ امپراتوری با نام اولیه «قلعه کاخ» (Palace Castle) آغاز گشت. در طول اصلاحات دوره میجی، ساکنین قلعه و شوگون «توکوگاوا یوشینوبو» مجبور به ترک آن شدند. کمی بعدتر امپراتور ژاپن محل زندگی خود را از کاخ امپراتوری کیوتو به قلعه فعلی تغییر داد. کاخل امپرتوری توکیو در سال 1968 بازسازی شد که دلیل این موضوع به آسیب هایی برمی گردد که در حین جنگ جهانی دوم بر آن وارد شده بود. در این بازسازی از بتن با قاب فولادی بهره گرفته شده تا مقاومت کاخ در برابر آسیب های احتمالی بیشتر شود. در طراحی مدرن فعلی همچنان می توان ویژگی های معماری کلاسیک ژاپنی مثل تیرها و سقف های شیب دار چهارطرفه را مشاهده کرد.
باغ های شرقی

کاخ امپراتوری به سه بخش تقسیم می شود که یکی از آن ها «باغ های شرقی» (East Gardens) است. این فضای سرسبز که به نام «کوکیو هیگاشی گیوئن» هم شناخته می شود، از طریق سه دروازه تاریخی Otemon و همچنین Hirakawamon و Kitahanebashimon در دسترس است. امپراتور ژاپن در دوره میجی کنترل توکیو که پیشتر توسط حکومت شوگونسالاری توکاگاوا اداره می شد را برعهده گرفت و طراحی باغ های شرقی مدتی پس از این رویداد شروع شد. مردم از سال 1968 توانایی ورود به این منطقه 21 هکتاری را داشته اند. باغ های شرقی شامل یک باغ کلاسیک ژاپنی، یک اتاق مخصوص مراسم های چای، اتاقک های نگهبانی، یک تالار کنسرت و همچنین یک درختستان می شود.

درختان شکوفه های گیلاس در فصل بهار این باغ را مزین می کنند؛ باغی که حدود 30 گونه مختلف از این درختان را در خود جا داده است. از گیاهان قابل توجه دیگر این قسمت می توان به بامبو، گل صدتومانی، درختان بید و درختان آلوی فراوانی در یک درختستان اشاره کرد. این باغ حاوی بیش از هزار گیاه بومی ژاپن است. یک چمن کاری بزرگ به نام Oshibahu هم از قسمت های دیگر این ناحیه است که زمانی از آن برای مراسم های امپراتوری استفاده می شد. سازه های درون باغ شامل دو اتاقک نگهبانی می شود که یکی از دروازه های ورودی و دیگری از ویرانه های یک برج سنگی به نام Tenshu Dai مراقبت می کند. نقشه باغ های شرقی را می توان در اتاقک نگهبانی در نزدیکی دروازه Otemon یافت. از باغ های شرقی در همه روزهای هفته به جز دوشنبه و جمعه می توان دیدن کرد.
پارک کیتانومارو

«پارک کیتانومارو» (Kitanomaru Park) یکی دیگر از بخش های اصلی کاخ امپراتوری توکیوست. این پارک که در اطرف آن خندق هایی وجود دارد، در بخش شمالی کاخ واقع است. در این ناحیه زمانی یک مقر نظامی قرار داشت، اما بیش از نیم قرن است که این بخش به یک پارک تبدیل شده؛ پارک کیتانومارو در سال 1969 به مناسبت تولد امپراتور «شووا» افتتاح شد. در اینجا هم مانند باغ های شرقی می توانید از تماشای درختان شکوفه های گیلاس در فصل بهار لذت ببرید، اما چیزی که این پارک را از آن ناحیه متمایز می کند، نقاط مناسب فراوانی برای برقراری پیک نیک های خانوادگی است. در فصل پاییز کف پارک با برگ های درختان پوشیده می شود که این جلوه تماشایی بازدیدکنندگان قابل توجهی را به آن جذب می کند.
باغ ملی کوکیو گاین

«باغ ملی کوکیو گاین» (Kokyo Gaien National Garden) متشکل از آن دسته از نواحی اطراف کاخ امپراتوری است که بازدید از آن ها همیشه برای مردم امکان پذیر است؛ یعنی «گاردن پلازا» (Garden Plaza) در جنوبی شرقی کاخ، پارک کیتانومارو در شمال آن و همچنین یک پل، یک فواره و 12 خندق که برای دفاع از کاخ طراحی شده بودند. چمن کاری گاردن پلازا حدود 2 هزار درخت کاج سیاه را در خود جا داده و «دروازه ساکورادا» (Sakurada Gate) هم در آن قرار دارد. این دروازه با اینکه بعدا بازسازی شده، اما زمان ساخت نسخه اولیه آن به سال 1620 برمی گردد.

در بالای خندق های اطراف کاخ امپراتوری پل های زیادی وجود دارد که «پل نیجوباشی» (Nijubashi Bridge) معروف ترین آن هاست. این پل سنگی نام خود را از پل چوبی دوطبقه ای می گیرد که جایگزین آن شده است. اگر کمی به سمت شمال گاردن پلازا حرکت کنید، به «پارک فواره واداکورا» (Wadakura Fountain Park) می رسید. زیبایی این پارک با منور شدن فواره آن در شب ها دوچندان می شود. پارک واداکورا به مناسبت ازدواج امپراتور «آکیهیتو» و امپراتریس «میچیکو» در سال 1961 ساخته شده بود.

37 هکتار از 115 هکتار مساحت باغ ملی کوکیو گاین را 12 خندق آن تشکیل می دهند. این خندق ها تنها بخش از پارک هستند که مردم نمی توانند وارد آن ها شوند. البته می توان این خندق ها را از بخش های دیگر مشاهده کرد و از تماشای قوهایشان لذت برد. برای ترکیب چشم انداز خندق ها با شکوفه های گیلاس بهاری بهتر است که به سمت «خندق چیدوریگافوچی» (Chidorigafuchi Moat) در انتهای غربی پارک کیتانومارو رفت.

بهترین زمان بازدید

گردشگران در روزهای شنبه و یکشنبه و همچنین تعطیلات ملی ژاپن از محوطه کاخ نمی توانند بازدید کنند. بازدید در روزهای دوشنبه و جمعه هم ایده خوبی نیست چون در این دو روز ناحیه باغ های شرقی بسته است. اگر به دنبال یک تاریخ خاص برای بازدیدتان می گردید، 2 ژانویه شاید بهترین گزینه موجود باشد. در این روز که فردای آغاز سال نو می باشد، خانواده امپراتوری میزبان مردم است و در ایوان «تالار پذیرایی چووادن» (Chowaden Reception Hall) اعضای این خانواده را می توان دید. در روز تولد امپراتور هم می توان به همین صورت خانواده امپراتوری را از فاصله ای نسبتا نزدیک مشاهده کرد که امپراتور فعلی ژاپن در روز 23 فوریه به دنیا آمده است. البته در روز تولد امپراتور یک مراسم کوچک برای مردم حاضر در صبح و بعد از ظهر برگزار می شود که می تواند برای بعضی از افراد جذاب باشد.