پاپ لئو چهاردهم | رابرت فرانسیس پرووست | پاپ جدید | پاپ فرانسیس | واتیکان | مجمع کاردینال ها

«رابرت فرانسیس پرووست» (Robert Francis Prevost) در روز پنجشنبه 8 می 2025 برای رهبری 1.4 میلیارد کاتولیک رومی جهان انتخاب شد که این موضوع او را به اولین پاپ اهل آمریکا تبدیل می کند. او نام «لئو چهاردهم» (Leo XIV) را برای خود انتخاب کرد. او یک روز بعد، اولین آیین عشای ربانی خود در جایگاه پاپ را برگزار کرد و خواستار گسترش ترویج دین شد تا زخم های جامعه التیام پیدا کنند. در ادامه این مطلب با پاپ جدید، شیوه انتخابش و مسائلی که بعنوان جایگزین «پاپ فرانسیس» با آن ها مواجه خواهد شد، بیشتر آشنا می شویم.

 

پاپ جدید کیست؟

رابرت فرانسیس پرووست 69 ساله در شهر شیکاگو آمریکا به دنیا آمده بود. او با وجود ریشه های آمریکایی اش، حیاتی ورای مرزها داشته. پرووست دو دهه در پرو خدمت کرده بود؛ او شهروند پرو شد و به درجه اسقفی در این کشور رسید و سپس ترفیع پیدا کرد تا فرقه مذهبی بین المللی اش را رهبری کند. کاردینال پرووست تا پیش از مرگ پاپ فرانسیس یکی از تاثیرگذارترین مقام های واتیکان را داشت و دفتری را اداره می کرد که اسقف ها در سرتاسر جهان را انتخاب و مدیریت می کند.

او که یکی از اعضای «محفل سنت آگوستین» است، از لحاط تعهد به یاری رسانی به فقرا و مهاجران و کنار آمدن با افراد در وضعیت فعلی شان، به فرانسیس فقید شباهت دارد. پرووست سال گذشته به وبسایت خبری رسمی واتیکان گفت: «یک اسقف قرار نیست شاهزاده کوچکی در قلمرو پادشاهی اش باشد». او بخش زیادی از زندگی اش را خارج از ایالات متحده گذرانده است. پرووست که در سال 1982 در 27 سالگی کشیش شده بود، در «دانشگاه پاپتیکال سنت توماس آکویناس» رم در رشته قانون کلیسایی دکترای خود را دریافت کرده است. او در پرو یک مبلغ مذهبی، کشیش کلیسا، معلم و اسقف بود. او بعنوان رهبر فرقه «آگوستینی‌ها» از فرقه های گوناگون در سراسر جهان بازدید کرده است.

 

او چطور اسمش را انتخاب کرد؟

یکی از سخنگویان واتیکان گفت که دلیل انتخاب نام لئو چهاردهم توسط کاردینال رابرت فرانسیس پرووست ارجاعی به لئوی قبلی بوده که در دوره ای دشوار برای کلیسای کاتولیک رومی رهبری آن را برعهده و در گذار آن به دنیای مدرن مهمی نقشی مهم داشت. لئو سیزدهم که از سال 1878 تا 1903 رهبر کلیسای کاتولیک بود، یکی از طولانی ترین دوره های فعالیت یک پاپ در تاریخ این جایگاه را داشت. او بیشتر بخاطر نامه خود به کلیساهای کاتولیک جهان به نام «Rerum Novarum» معروف است که در آن از حق درآمد کافی برای زیستن کاگران شدیدا دفاع کرد و پایه و اساس دکترین اجتماعی مدرن کلیسا را ایجاد نمود. به لئو سیزدهم لقب «پاپ کارگران» را داده بودند. «دیوید آی. کرتزر» (David I. Kertzer)، استاد دانشگاه براون، می گوید که لئو سیزدهم از کلیسا خواست تا با طبقه کارگر ارتباط برقرار و رابطه دوستانه ای میان کار و سرمایه ایجاد کند.

 

زبان هایی که پاپ به آن ها سخن می گوید

پاپ لئو چهاردهم به انگلیسی، اسپانیایی و ایتالیایی روان صحبت می کند.

 

تبارشناسی پاپ

اجداد پاپ لئو رنگین پوستان «کریاویو» (Creole) اهل نیو اورلینز بودند. پدربزرگ و مادربزرگ طرف مادر پاپ که هر دو در سوابق تاریخی گوناگون سیاه پوست یا دورگه توصیف شده اند، در محله «7th Ward» نیو اورلینز زندگی می کردند؛ ناحیه ای که از گذشته کاتولیک بوده و ترکیبی از قوم های آفریقایی، اروپایی و کارائیب را در خود جا داده است. این زوج در اوایل قرن بیستم به شیکاگو نقل مکان کردند و دختری به نام «میلدرد مارتینز» (Mildred Martinez) داشتند که مادر پاپ جدید است. به این صورت داستان زندگی و ریشه های نژادی پاپ لئو چهاردهم بازتاب دهنده گستردگی قومی آمریکاست.

 

دیدگاه پاپ لئو در زمینه مسائل مهم

لئو چهاردهم وقتی پنجشنبه شب اولین سخنرانی خود در مقام پاپ را از روی بالکن کلیسای سن پیتر انجام داد، صحبت های خود را با ارجاع به یکی از اصلی ترین میراث های پاپ فرانسیس به پایان رساند: «یک کلیسای سینودال» (a synodal church). حتی خیلی از کاتولیک ها هم معنای این کلمه را نمی دانند. سینودال به شورایی اشاره دارد که در آن اسقف ها درباره آموزه ها و سیاست های کلیسا به بحث و گفتگو می پردازند. از آنجایی که پاپ فرانسیس می خواست تا کلیسا را دموکراتیک کند، درهای این جلسات در زمان رهبری او رو به مردم عادی، از جمله زنان، باز بود و زنان برای اولین بار در سال 2023 توانستند تا درباره انتخاب مسائلی رای دهند که کلیسای کاتولیک باید پاسخگوی آن ها باشد. فرانسیس نمی خواست تا سیاست ها کلیسا تنها توسط اسقف ها در اتاق های دربسته تعیین شود و او می خواست تا این شورا در دسترس همه کاتولیک ها باشد. هنوز مشخص نیست که آیا رابرت پرووست در زمینه های مختلف اجتماعی مسیر لیبرال‌تر پاپ فرانسیس فقید را پیش می گیرد یا کلیسای کاتولیک را به ریشه های سنتی خود نزدیک‌تر می کند.

 

پاپی اهل شیکاگو

خیلی از کاتولیک ها از معرفی اولین پاپ آمریکایی شگفت زده شدند؛ چیزی که همواره غیرممکن به نظر می رسید. اما شیکاگویی ها این خبر را جور دیگری پردازش کردند و پاپ را یکی از خود می دانند. رابرت فرانسیس پرووست در حومه ای در جنوب شهر شیکاگو بزرگ شده بود و در محله «ساوت ساید» این شهر در کلیسا و مدرسه کاتولیک حاضر می شد. پاپ در طول زندگی اش رابطه خود با ایالت ایلینویز را حفظ کرده و در زمان های گوناگون برای مقالات با آگوستینی‌ها به این منطقه بازگشته بود. اسناد عمومی نشان می دهند که او به رای دادن در ایلینویز ادامه داده و در انتخابات ریاست جمهوری نوامبر 2024 از طریق رای گیری غیابی شرکت کرده است.

در شهری که طرفداری بیسبال هیچ حد وسطی نمی شناسد، یکی از اولین سوالاتی که شیکاگویی ها می پرسیدند این بود که آیا او هوادار تیم «شیکاگو وایت ساکس» است یا «شیکاگو کابز». بعد از ظهر پنجشنبه تابلوی ورودی ورزشگاه «ریگلی فیلد» (Wrigley Field) شیکاگو کابز طرفداری پاپ جدید از این تیم را اعلام کرد. اما برادر پاپ، «جان پرووست»، در مصاحبه با یک شبکه تلویزیونی محلی این موضوع را رد کرد و گفت: «او هرگز طرفدار کابز نبوده. نمی دانم منبع این شایعه کجاست. او همیشه طرفدار وایت ساکس بوده است». در ادامه هم ویدئویی از حضور رابرت پرووست در فینال 2005 لیگ برتر بیسبال آمریکا منتشر شد که این تصاویر تاییدکننده صحبت های برادرش بودند.

 

پاپ جدید را چه کسانی انتخاب کردند؟

پاپ لئو در مجمع انتخاب پاپی برگزیده شد که 7 می روز آغازین آن بود. در ابتدای انتخابات او جز نامزدهای جدی جایگاه پاپ درنظر گرفته نمی شد. البته حدس و گمان درباره پاپ بعدی اغلب درست درنمی آید و پاپ فرانسیس هم جز کاندیداهای پیشتاز این مقام در سال 2013 نبود. کاردینال ها که به نام «شاهزاده های کلیسا» شناخته می شوند، بالاترین مقام را بعد از پاپ در کلیسای کاتولیک رومی دارند و به اجماع آن ها «مجمع کاردینال ها» می گویند. در حال حاضر 252 کاردینال وجود دارد، اما تنها کاردینال های زیر 80 سال می توانند در این انتخابات شرکت کنند؛ 135 کاردینال واجد شرایط در این انتخابات بیشترین تعداد در تاریخ کلیسای کاتولیک است. پاپ فرانسیس حدود 80 درصد از این کاردینال ها را منصوب کرده بود.

وقتی یک پاپ می میرد و یا در موارد نادری بازنشسته می شود، مجمع جانشین او را انتخاب می کند. کاردینال ها بارها رای می دهند تا اینکه یک نامزد به دو سوم اکثریت آرا برسد. بعد از هر دوره رای گیری، رای های کاغذی در اجاقی سوزانده می شوند و یک ماده افزودنی که رنگ تولید می کند، به این فرایند اضافه می شود. در ادامه دودی از دودکش کلیسای سیستین بیرون می آید و جمعیت منتظر متشکل از مردم محلی و گردشگران ایتالیا از میدان سن پیتر آن را مشاهده می کنند. اگر دو سوم اکثریت حاصل نشود، دود سیاه خواهد بود. در غیر این صورت، دود سفید انتخاب پاپ جدید را نشان می دهد که این اتفاق در روز پنجشنبه رخ داد.