به گزارش خبرنگاران، نهمین سمینار آنالیز سالانه ادبیات دنیا، با موضوع آنالیز آخرین تحولات ادبیات و هنر کشورهای مختلف از جمله ایران، یکشنبه شب، 21 دی با حضور محققان و دانشجویان در دانشگاه بزرگ پکن برگزار گردید.

در این همایش که در مرکز مطالعات و زبان های خارجی دانشگاه پکن برگزار گردید، آخرین تحولات ادبی حوزه های مهم دنیا از جمله آسیا، آمریکا و آفریقا مورد آنالیز نهاده شد و محققانی از کشورهای ایران، استرالیا، گینه، آلمان، آمریکا و چین به سخنرانی درباره تحولات اخیر ادبی و هنری کشورشان پرداختند.

حامد وفایی محقق گروه مطالعات ادبیات تطبیقی دانشگاه پکن در سخنرانی خود در این برنامه، ضمن اشاره به آخرین تحولات کتاب و کتابخوانی در ایران، توجه روز افزون جامعه مطالعاتی ایران به مقولات فرهنگی کشور چین را مورد تاکید قرار داد و بر لزوم گسترش تعاملات فرهنگی - دانشگاهی بین دو کشور تاکید نمود.

وی درباره روند ترجمه آثار ادبی، فلسفی، تاریخی و هنری چین، در ایران گفت: یکی از مسائل کنونی در زمینه روابط ایران و چین وجود واسطه ها و در راس آن واسطه های زبانی است که شناخت دو طرف از یکدیگر را، با مسائلی روبرو نموده است؛ به این معنا که عمده آثار کلاسیک و معاصر زبان چینی از زبان های غربی به فارسی برگردانده شده و در عرصه شناخت متقابل و گفتگوی فرهنگی دو ملت ایران و چین، حائلی از اندیشه های غربی نهاده شده که مانع تحقق شناخت واقعی و خالص ایرانیان و چینیان از یکدیگر می گردد.

محقق گروه مطالعات ادبیات تطبیقی دانشگاه پکن، با مقایسه تعداد ترجمه های موجود از آثار پاتریک مودیانو به عنوان برنده جایزه نوبل سال 2014 در بازار کتاب ایران با آثار مو یان به عنوان برنده نوبل ادبیات سال 2012 گفت: دشواری زبان نوشتاری مویان از سویی، و خلاء مترجمانی که آثار او را مستقیم و بدون واسطه از زبان چینی ترجمه نمایند، باعث شده که آثار مودیانوی فرانسوی در ایران با اقبال بیشتری روبرو شده و طبعا به لحاظ نشر نیز در رتبه بالاتری قرار بگیرد.

وفایی لزوم شکل گیری گفتگوی شرقی - شرقی بر مبنای شناخت بی واسطه و مستقیم دو طرف از یکدیگر را، مورد تاکید قرار داد و آن را مقدمه گفتگوی ریشه ای میان غرب و شرق توصیف کرد.

وی با ارائه گزارشی گفت: آخرین تحولات بازار نشر ایران، روند کلی چاپ و نشر در ایران نسبت به دو دهه گذشته، رو به رشد است ولی در عین حال، کم توجهی به اصل مطالعه درد مشترک کشورهای آسیایی از جمله ایران و چین است.

این محقق ادبیات تطبیقی در بخش دیگری از سخنانش توجه بی سابقه جامعه مطالعاتی ایران به آثار چینی چون دائو ده جینگ را مورد اشاره قرار داد و گفت: از جمله نشانه های امیدوار نماینده ای که می توانند به عنوان نویدبخش شروع روند شناخت متقابل ایران و چین و مراحل ابتدایی گفتمان شرقی - شرقی ارزیابی شوند، می توان به توجه مخاطبان ایرانی به آثار کلاسیک ادبیات چین از جمله دائو ده جینگ و یی جینگ، انتشار چندین باره این قبیل آثار در کنار گرایش افکار عمومی و جامعه اندیشمند چینی به بازنشر و شروح جدید آثار فاخر ادبیات فارسی از جمله گلستان سعدی در چین اشاره نمود.

در ادامه این سمینار، علاوه بر ارائه گزارش هایی از آخرین تحولات ادبیات آسیای شرقی، کشورهای عربی، آفریقایی، اروپای شرقی و غربی و آمریکا، مهم ترین تحولات ادبی کشورهای هند، برزیل، ویتنام، چین، ژاپن، آلمان، ایتالیا، کانادا و آمریکا مورد آنالیز و تحلیل نهاده شد.

دانشگاه پکن که در سال 1898 تاسیس شده، اولین دانشگاه ملی در تاریخ نوین چین است که از 31 دانشکده و 14 بخش تشکیل شده است. این دانشگاه 101 رشته در مقطع لیسانس، 224 رشته در مقطع فوق لیسانس و 202 رشته در مقطع دکترا دارد.

دانشگاه پکن یکی از 40 دانشگاه برتر دنیا است، که در کنار دانشگاه های چینگ هوا، فودان، نان جینگ و شانگهای جیائوتونگ از برترین دانشگاه های کشور چین نیز محسوب می گردد.