رویال کاریبین
«رویال کاریبین اینترنشنال» (Royal Caribbean International) در سال 1968 در قالب ائتلافی میان سه کشتی‌دار نروژی کار خود را آغاز کرد؛ شرکت هایی که می خواستند از بازار کشتی کروز آمریکا که سریعا در حال رشد بود، بهره ببرند. این شرکت که در ابتدا با نام «رویال کاریبین کروز لاینز» شناخته می شد، امروزه یکی از محبوب ترین شرکت های کروز جهان است و در ادامه این مطلب با تکامل آن از زمان آغاز شروع فعالیت تا حال حاضر بیشتر آشنا می شویم.
کشتی های اولیه
اولین کشتی کروز رویال کاریبین Song of Norway نام داشت که در سال 1970 کار خود را آغاز کرد. دو کشتی Nordic Prince و Sun Viking در دو سال بعدی به کشتی اولیه این شرکت اضافه شدند. البته همه این کشتی ها در وضعیت اولیه خود باقی نماندند و رویال کاریبین در سال 1978 طول Song of Norway را تقریبا 26 متر افزایش داد و در سال 1980 همین ارتقا را برای Nordic Prince پیاده سازی کرد. همانطور که از نام های این کشتی های کروز مشخص است، آن ها کاملا روی میراث نروژی و نوردیک شرکت مالک شان متمرکز بودند.
اما در سال 1982 رویال کاریبین با عرضه Song of America هم خود را برای قبضه بازار کروز آمریکا و هم برای رقابت با بزرگترین کشتی های کروز جهان آماده کرد چون این کشتی در آن زمان سومین کشتی بزرگ جهان بود. این کشتی کروز در آن زمان با ظرفیت مسافر 1500 نفر بزرگترین کشتی رویال کاریبین بود، اما در سال 2025 بعد از چندبار تغییر مالکیت اوراق شد. در چند سال بعد از شروع فعالیت Song of America، رویال کاریبین تلاش کرد تا از سرمایه گذاری روی کشتی کمی فاصله بگیرد و تمرکز خود را روی گردشگری زمینی بگذارد. این شرکت در سال 1986 یک ملک ساحلی را در کشور هائیتی اجاره کرد. شبه جزیره «لابادی» (Labadee) در هائیتی از آن زمان پذیرای مسافرین رویال کاریبین است.
اولین ابرکشتی و ویژگی های منحصر به فرد آن
بعد از آزمایش گردشگری زمینی، رویال کاریبین به توسعه ناوگان کشتی هایش بازگشت و با ساخت اولین کشتی کلاس Sovereign خود تاریخ ساز شد. Sovereign of the Seas که اولین «ابرکشتی» (megaship) کروز مدرن لحاظ می شود، در سال 1988 عرضه شد و با ظرفیت ناخالص 70 هزار تن، دو برابر از Song of America سنگین تر بود. با اینکه Sovereign of the Seas در مقایسه با کشتی های امروزی تنها یک کشتی متوسط از لحاظ اندازه به حساب می آید، این کشتی کروز در زمان خود به شدت بزرگ بود و هیچ رقیبی از این لحاظ به پای آن نمی رسید. شاید جذاب ترین ویژگی این کشتی کروز را بتوان وجود اولین آتریوم مدرن کشتی ها در آن درنظر گرفت که یادآور یک هتل لوکس با آسانسورهای شیشه ای و یک «پیانوی بزرگ» (grand piano) بود.
در این کشتی بود که برای اولین بار شاهد اختصاص کامل یک عرشه به کابین های حاوی بالکن های خصوصی بودیم و مسافرین همچنین در آن می توانستند از «سالن استراحت تاج وایکینگ» (Viking Crown Lounge) و «کافه کشتی بادبانی بزرگ» (Windjammer Cafe) استفاده کنند؛ اماکنی که امروزه به پای ثابت کشتی های رویال کاریبین تبدیل شده اند. این شرکت در همین سال جزیره «کوکو‌کی» (CocoCay) را در باهاما خریداری کرد و آن را به دومین مقصد گردشگری خصوصی خود بعد از شبه جزیره لابادی تبدیل نمود.
توسعه کروز
رویال کاریبین در سال 1988 شرکت کشتی کروز «ادمیرال کروزس» (Admiral Cruises) را خرید که در مسیرهای کوتاه کروز تخصص داشت. این شرکت سپس کشتی تقریبا جدید Stardancer خود را در سال 1990 پس از 6 ماه تعمیرات و نوسازی به کشتی Viking Serenade تبدیل کرد. کشتی جدید دیگر ادمیرال کروزس در همین سال و با نام Nordic Empress در قالب یکی از کشتی های ناوگان این شرکت نروژی عرضه شد. رویال کاریبین در سال های 1991 و 1992 به ترتیب دو کشتی بزرگتر Monarch of the Seas و Majesty of the Seas را روانه بازار کروز کرد که دومین و سومین کشتی های کلاس Sovereign بودند. یک سال بعد از معرفی آخرین کشتی کلاس Sovereign به علاقه مندان، شرکت رویال کاریبین در بورس نیویورک سهام خود را به صورت عمومی عرضه کرد.
ناوگان بین المللی
در اوایل دهه 1990 رویال کاریبین با چالش دیگری دست و پنجه نرم می کرد که آن طراحی کشتی برای استفاده خارج از مقاصد سنتی اش در کارائیب بود. این شرکت تعدادی از قدیمی ترین و کوچکترین کشتی های خود را به مقاصدی مثل بنادر کروز آلاسکا و اروپا فرستاده بود، اما همچنان یک کشتی را به صورت مشخص برای کروز جهانی نساخته بود. این موضوع با معرفی Legend of the Seas در سال 1995 تغییر کرد و ناوگان این شرکت وارد دوره کاملا جدیدی شد. Legend یک کشتی در کلاس Vision بود و در آن زمان با اختلاف لوکس ترین کشتی کروزی محسوب می شد که رویال کاریبین تا به حال ساخته است.
کابین های بزرگتر، فضاهای بیشتر به ازای هر مسافر و طیف وسیع تری از نواحی عمومی و عرشه های روباز از ویژگی های قابل توجه این کشتی بودند. کروزدوستان برای اولین بار در این کشتی با زمین مینی گلف محبوب رویال کاریبین به همراه استخرهای سرپوشیده و روباز مخصوص بزرگسالان آن مواجه شدند. این استخرها که Solarium نام دارند، جز تحسین برانگیزترین فضاهای موجود در هر کشتی کروزی به حساب می آیند. یک سال بعد کشتی همکلاسی Legend با نام Splendour of the Seas در کنار کشتی کمی بزرگتر Grandeur of the Seas عرضه شدند. دو کشتی Enchantment و Rhapsody در سال 1997 و درنهایت Vision of the Seas در سال 1998 آخرین کشتی های کلاس Vision بودند.
کنار گذاشتن کشتی های پیشین
از سال 1995 تا 1999 این شرکت چهار کشتی اولیه خود را کنار گذاشت و آن ها را با کشتی های کلاس Vision جایگزین کرد. رویال کاریبین با تصاحب «سلبریتی کروزس» (Celebrity Cruises) در سال 1997 باری دیگر ناوگان و مسیرهای خود را توسعه داد و سپس نام ناوگان کشتی های خود را به رویال کاریبین اینترنشنال و شرکت مادرش را به «رویال کاریبین کروزس» (Royal Caribbean Cruises Ltd.) تغییر داد. این کشتی که حالا فعالیت های خارج از کارائیب خود را به ثبات رسانده بود، به توسعه محصولات برای بازار اصلی خود بازگشت. در اواسط دهه 1990 همانطور که پیشتر به آن اشاره کردیم، کشتی های کلاس Vision سفرهای کروز خود را با نقدهای به شدت مثبت آغاز کردند.
در این زمان بود که این شرکت به فکر ساخت کشتی جدیدی افتاد که صنعت کروز را برای همیشه متحول می کرد. این کشتی که در مراحل اولیه ساخت با اسم رمز «پروژه عقاب» شناخته می شد، در سال 1999 با نام Voyager of the Seas کار خود را آغاز کرد. از لحاظ اندازه هیچ کشتی کروزی در آن زمان یارای رقابت با Voyager را نداشت. این کشتی با خصوصیت هایی مثل یک میدان اسکی روی یخ، دیوار صخره نوردی و بلوار ساحلی سرپوشیده، از نظر طراحی کشتی در سطح دیگری در مقایسه با کشتی های دیگر بود؛ تا حدی که بیشتر شبیه یک تفرجگاه بود تا کشتی.
دو کشتی Explorer و Adventure of the Seas در سال های 2000 و 2001 به کلاس Voyager اضافه شدند. این کلاس با دو کشتی دیگر Navigator و Mariner of the Seas در سال های 2002 و 2003 به برترین کلاس کشتی کروز در آغاز قرن بیست و یکم تبدیل شد. البته رویال کاریبین به صورت همزمان کشتی هایی را هم در کلاس Radiance معرفی کرد که اولین آن ها Radiance of the Seas نام داشت و در سال 2001 روانه بازار شد. در سال های 2002 و 2003 شاهد عرضه دو کشتی Brilliance و Serenade of the Seas در این کلاس بودیم. کشتی کروز Jewel of the Seas در سال 2004 آخرین کشتی این کلاس بود. کلاس Radiance در اوایل قرن بیست و یکم را به نوعی می توان دنباله کلاس Vision در دهه 1990 به حساب آورد. این کشتی ها که برای کروز جهانی طراحی شده بودند، با بالکن ها، گزینه های غذاخوری و نواحی عمومی بیشتر از علاقه مندان کروز پذیرایی می کردند.
بعد از عرضه این همه کشتی جدید، کشتی های پیشین شرکت که در زمان خود نوآورانه بودند، حالا دیگر جذابیت کمتری داشتند. به همین خاطر رویال کاریبین از سال 2004 تا 2007 میلیون ها دلار را خرج تعمیرات و بازسازی پنج کشتی قدیمی تر خود کرد که سه مورد از آن ها متعلق به کلاس Sovereign بودند. این شرکت کشتی کروز در سال 2006 با معرفی Freedom of the Seas از نسخه ای بزرگتر و ارتقایافته تر از طراحی کلاس Voyager رونمایی کرد. در این کشتی شاهد ویژگی های هیجان انگیزی مثل پارک آبی و موج سواری بودیم. کلاس Freedom شامل دو کشتی Liberty و Independence of the Seas هم میشد که اولی در سال 2007 و دومی در سال 2008 سفرهای خود را آغاز کردند.
بزرگترین کشتی های دنیا
شرکت رویال کاریبین در سال 2009 بزرگترین کشتی کروز دنیا را با نام Oasis of the Seas معرفی کرد. این کشتی 225 هزار و 282 تنی، ظرفیت 5400 مسافر را دارد و 40 درصد از Freedom of the Seas بزرگتر است. در این کشتی شاهد حضور 7 «محله» (neighborhood) بودیم که این سیستم منحصر به فرد تا قبل از این در کشتی دیگری پیاده سازی نشده بود. طراحی Oasis هم خاص است و پشت کشتی قابلیت بازشدن را دارد. تنها یک سال بعد همکلاسی آن، Allure of the Seas، عرضه شد. یک کشتی کمی بزرگتر در این کلاس در سال 2016 با نام Harmony معرفی شد و در سال 2018 کشتی Symphony روانه بازار گردید تا عنوان بزرگترین کشتی های کروز تا سال ها در اختیار رویال کاریبین باقی بماند.
اما این شرکت تنها روی ساخت بزرگترین کشتی های جهان متمرکز نبود و چند کشتی کوچکتر در کلاس Quantum با ظرفیت ناخالص 158 هزار تن و ظرفیت مسافر 4100 نفر را هم عرضه کرد. معرفی اولین کشتی این کلاس، Quantum of the Seas، به سال 2014 برمی گردد. بازار این کشتی با اینکه در ابتدا آمریکای شمالی بود، اما خیلی سریع به آسیا تغییر یافت. کشتی های Anthem و Ovation of the Seas به ترتیب در سال های 2015 و 2016 فعالیت خود را آغاز کردند که اولی مختص بازار آمریکای شمالی و دومی مختص بازارهای آسیا و استرالیا بود. البته کشتی Ovation در طول فصل تابستان به آلاسکا هم سفر می کند. کشتی های چهارم و پنجم این کلاس در حقیقت به کلاس جدید و اختصاصی Quantum Ultra تعلق دارند: Spectrum of the Seas در سال 2019 برای بازار آسیا و Odyssey of the Seas در سال 2021 برای بازار آمریکای شمالی عرضه شد.
جدیدترین کشتی ها
کشتی های جدید رویال کاریبین در سال های اخیر ارتقاهای زیادی را برای کروزدوستان به همراه داشته اند. کشتی جدیدی در کلاس Oasis با نام Utopia of the Seas در سال 2024 روانه بازار شد. کشتی های این کلاس در زمان خود شامل تجربه های منحصر به فردی برای مسافرین بودند؛ از جمله یک شبیه ساز موج سواری و بزرگترین سرسره دریا. البته رویال کاریبین حالا توجه خود را روی کلاس Icon خود منعطف کرده است. در زمان نگارش این مطلب دو کشتی Icon of the Seas و Star of the Seas به بازار عرضه شده اند که هر دوی آن ها بزرگترین کشتی های کروز جهان به حساب می آیند. ظرفیت ناخالص این دو کشتی 248 هزار و 663 تن است. کشتی اول 364.75 متر طول دارد و کشتی دوم تنها 8 سانتی متر از آن طویل تر است. کشتی Legend of the Seas در سه ماهه دوم سال آینده با ظرفیت ناخالص 250 هزار و 800 تن عرضه خواهد شد. رویال کاریبین قصد دارد تا دو کشتی دیگر را هم در این کلاس و با همین ظرفیت ناخالص در سال های 2027 و 2028 روانه بازار کند.