فرایند جانشینی پاپ
وقتی یک پاپ از دنیا می رود، 9 روز عزاداری اعلام می شود و او بین روزهای چهارم و ششم پس از مرگش به خاک سپرده می شود. بیشتر پاپ ها در «کلیسای سن پیتر» (St. Peter's Basilica) دفن می شوند تا مردم به آن ها ادای احترام کنند. از گذشته بدن پاپ در تابوتی از جنس چوب درخت سرو قرار گرفته. این تابوت در تابوتی دیگر از جنش سرب قرار دارد و روی تابوت دوم نام پاپ و تاریخ شروع تا پایان دوران فعالیتش بعنوان پاپ نوشته شده است. در نهایت تابوت سومی از جنس چوب درخت نارون دو تابوت دیگر را در خود جا می دهد. مراسم خاکسپاری توسط «Cardinal Camerlengo» (عنوان خزانه دار سریر مقدس) برگزار می شود؛ همان شخصی که مجمع انتخاب پاپ بعدی را هم سازماندهی می کند.
تعلیق قدرت
Cardinal Camerlengo طی یک حرکت بسیار نمادین «حلقه ماهیگیر» (Fisherman’s Ring) را می شکند که حلقه مهر طلایی پاپ هاست. این حرکت نمادی از تعلیق قدرت پاپ است تا زمانی که پاپ جدید انتخاب شود. سکه ها و مدال های یادبودی در ترکیب با کلیدهای پطرس با الگوی صلیب سنت اندرو هم این قدرت را به صورت نمادین نشان می دهند. تمبرهای پستی واتیکان منقش به این نشان هم برای جایگاه خالی پاپ درست می شوند. قدرت کلیسا حالا در دستان «مجمع مقدس کاردینال ها» (Sacred College of Cardinals) می باشد. کاردینال ها باید بین روزهای پانزدهم و بیستم مرگ پاپ در واتیکان ایتالیا گرد هم آیند. آن ها در زمان انتخابات از اقامتگاه ویژه ای بهره می برند.
در حال حاضر 135 کاردینال در فرایند انتخابات شرکت می کنند؛ کاردینال های بالای 80 سال حق رای ندارند. آن ها به صورت روزانه در کاخ واتیکان جمع می شوند. انتخاب پاپ جدید نیازمند دو سوم رای کاردینال هاست و انتخابات تا زمان تحقق این امر ادامه پیدا می کند. اگر کاردینال ها نتوانند به توافق برسند، رای گیری تعلیق شده و تا یک روز دعا و گفتگو جایگزین آن می شود تا اینکه یک روز بعد از آن دوباره رای گیری از سر گرفته شود. خروج دود سفید از دودکش کلیسای سیستین به معنی انتخاب پاپ جدید است و دود سیاه نشان دهنده نیاز به را گیری مجدد.
انتخاب پاپ جدید
با اینکه کاردینال های جمع شده در «کلیسای سیستین» پاپ جدید را انتخاب می کنند، کاتولیک ها باور دارند که این مردان تنها انتقال دهنده نظر روح‌القدس هستند. این ویژگی متمایزکننده انتخاب پاپ از سایر انتخابات است. روح‌القدس نقش خود را بازی می کند و از لحاظ تئوری جلوی هر مردی را می گیرد که بخواهد مجمع کاردینال ها را پر از افراد همفکر خود کند. طبق آموزه های مذهب کاتولیک، هر پاپ جانشین پطرس یا پیتر مقدس است؛ یکی از 12 حواریون که توسط حضرت عیسی بعنوان سنگی انتخاب شد که کلیسا روی آن ساخته می شود. بخاطر نقش روح‌القدس، هر پاپ بعد از پطرس مقدس در زنجیره ای به نام «خلافت رسولی» (Apostolic Succession) قرار دارد. دور گنبد کلیسای سن پیتر در رم جمله حضرت عیسی به پیتر مقصد را می بینیم: «تو پطرس، یعنی «سنگ» هستی، و من روی این صخره، کلیسای خود را بنا می کنم، و کلیدهای ملکوت خدا را در اختیار تو می گذارم.»
این موضوع دست خدا در مقام پاپ را نشان می دهد که پاپ ها بازنشست نمی شوند. آن ها تنها زمانی جایگاه خود را ترک می کنند که خدا مقدر بداند آن ها را به بهشت ببرد و به خود ملحق کند. تنها 6 پاپ در طول تاریخ از جایگاه خود استعفا کرده اند که آخرین آن ها «پاپ بندیکت شانزدهم» در سال 2013 بود. ریشه کلمه پاپ به اوایل تاسیس کلیسا برمی گردد که در آن زمان این کلمه به معنی «پدر» بود و همه کشیش ها را شامل می شد. مردی که در کلیسای سیستین انتخاب می شود، اول از همه «اسقف رم» خواهد بود. در اینجا مذهب کاتولیک باری دیگر این جایگاه را به پطرس مقدس وصل می کند، با اینکه تاریخ نشان می دهد که به مدت تقریبا یک قرن بعد از مرگ حواریون هیچ اسقف رمی وجود نداشته.
