گهواره بشریت | آردی و لوسی | آفریقای جنوبی | قسمت سوم

در دو قسمت قبلی این سلسله مقالات، تاریخچه بشریت را بسیار پیشتر از به وجود آمدن حیات و از زمان انفجار بزرگ شروع کرده و رفته رفته جلو رفته تا به درک بهتری از خانواده نخستینیان و چهار عضو این خانواده برسیم. قاره آفریقا بعنوان مهد بشریت، در این زمینه حرف های زیادی برای گفتن و مدارک زیادی برای ارائه دارد که آفریقای جنوبی یکی از کشورهای مهم در این زمینه است.

آردی، فسیل یافت شده به عنوان قدیمی ترین نمونه از نخستینیان

در این قسمت باید در مورد ابتدایی ترین انسان هایی که کشف شده اند، صحبت کنیم. توجه داشته باشید که «آردی» (Ardi) مربوط به دورانی است که هنوز جنس هومو که انسان متعلق به آن است، بطور کامل شکل نگرفته بود. آردی نه انسان است و نه شامپانزه؛ موجودی که در حال جدایی از شامپانزه است و به انسان نزدیک می شود. آردی به بقایای فسیل شده یک انسان به نام «Ardipithecus ramidus»، یکی از مهم ترین اکتشافات در زمینه دیرینه انسان شناسی اشاره دارد. اسکلت بازسازی شده آردی در موزۀ آدیس آبابا قرار دارد. اسکلت آردی در سال 1994 در اتیوپی توسط یک تیم بین المللی به رهبری «تیم وایت» کشف شد و پس از بررسی های دقیق سن آردی را 4.4 میلیون سال تخمین زدند. طبق گزارشات موجود، اسکلت آردی در حال حاضر، قدیمی ترین اسکلت هومونید در جهان است که پس از جدایی از شامپانزه ها زندگی می کردند.

کشف آردی بینش‌های مهمی را در مورد جد مشترک انسان‌ها و شامپانزه‌ها ارائه کرد. از نظر آناتومی، اسکلت آردی نسبتا کامل است و قسمت های زیادی از جمجمه، اندام ها، دست ها و پاها را شامل می شود. آناتومی او ترکیبی از ویژگی‌های میمون‌مانند و انسان‌مانند را نشان می دهد؛ امری که نشانگر سازگاری با زندگی روی درخت و راه رفتن روی چهار دست و پا و همچنین روی دو پاست. این هومونید با انسان راست قامت که توانایی راه رفتن روی دو پا را داشته است، نباید همسان فرض شود. کشف آردی اطلاعات ارزشمندی در مورد مراحل اولیه تکامل انسان را ارائه و در زمینه ویژگی ها و رفتارهای اجداد دور ما شفاف سازی کرد. تحقیقات پیرامون آردی کمک قابل توجهی به درک ما از جدول زمانی تکاملی منتهی به انسان مدرن کرده است.

 

لوسی اولین فسیل کشف شده از Australopithecusها

لوسی یک نمونه از نخستینیان است که به نام  Australopithecus afarensis شناخته میشود که در سال 1974 در اتیوپی پیدا شد. این فسیل متعلق به 3.2 میلیون سال پیش است و پس از آردی، دومین اثر انسانی در مراحل اولیه تکامل است. لوسی از نظر آناتومی ویژگی هایی از هر دو گروه شامپانزه ها و انسانها را نشان می دهد. لوسی به دانشمندان اطلاعات با ارزشی از نحوه حرکت، زندگی اجتماعی و محیط زیست این گونه را ارائه کرده و در درک تکامل انسان‌ها نقش حیاتی داشته است. دانشمندان سالیان متمادی وقت خود را صرف مطالعه و ساختن اسکلت کامل با استخوان های یافت شده او کردند و هم اکنون اسکلت لوسی به صورت بازسازی شده در موزه آدیس آبابا موجود است. لوسی با قد 107 سانتیمتر در واقع یک زن بوده است.

 

قسمت سوم سلسله مقالات گهواره بشریت به پایان رسید. بخش های دیگر این مطلب را در قسمت های دوم و چهارم مطالعه فرمایید.