گهواره بشریت | گردشگری | ژوهانسبورگ | آفریقای جنوبی

چشم انداز «دره Sterkfontein» در دو استان «گواتنگ غربی» و «شمال غربی» است که به آن «گهواره بشریت» (Cradle of Humanity) نیز می گویند چون بقایای «نخستینیان» (hominids) از حدود 2 تا 3.3 میلیون سال قبل را شامل می شود. مدارکی از اوایل عصر حجر، اواسط عصر حجر، اواخر عصر حجر، اوایل و اواخر عصر آهن و انسان های مدرن نیز در آن هست. هزاران فسیلی که تکامل انسانی را در طول 3.5 میلیون سال گذشته نشان می دهند، از سال 1936 در اینجا کشف شده اند. این فسیل ها برای این مهم هستند چون شیوه زندگی، نوع تغذیه و حیوانات و گیاهان موجود در زیستگاه این پیشینیان انسان ها را نشان می دهند.

یونسکو در سال 1999 آن را یک میراث جهانی نامید. این مکان شامل محوطه های باستانی در غارهای Sterkfontein ،Kromdraai ،Swartkrans ،Coopers B ،Wonder Cave ،Drimolen ،Gladysvale ،Gondolin ،Plovers Lake ،Haasgat ،Bolt’s Farm و «Minnaar’s Cave» می شود. غارهای Sterkfontein از همه غارهای ذکرشده دیگر، شناخته شده تر هستند چون پروفسور «ریموند دارت» جمجمه یک «جنوبی کپی آفریقایی» (Australopithecus africanus) را در سال 1947 در آنجا پیدا کرد. حدود 25 محوطه قابل کاوش دیگر در این ناحیه وجود دارد. از «مرکز بازدید ماروپنگ» (Maropeng Visitor Centre) نیز نمی توان گذشت که مرکز بازدید اصلی گهواره بشریت و غارهایSterkfontein  است و یک تجربه گردشگری تعاملی دوگانه را فراهم می کند.

 

غارهای Sterkfontein

این غارها حدود 10 کیلومتر از پارک «Isaac Edwin Stegmann Reserve» در شهر «کروگرزدورپ» فاصله دارند و بخشی از آن رو به مردم باز است. خانواده «Stegmann» این غارها را به «دانشگاه ویتواترسند» اهدا کردند.

اولین انسان های پیشرفته ای که این غارها را کاوش کردند، کاوشگران سنگ آهک در دهه 1890 بودند. آن ها با اینکه فسیل های استخوان را دیدند، اما آن ها را گزارش نکردند. تعدادی از دانشجویان پروفسور ریموند دارت و «رابرت بروم» در سال 1936 این فسیل ها را مجددا کشف کردند. آن ها بسیار هیجادن زده بودند و وقتی استادان شان نیز از غارها بازدید کردند، مطالعه واقعی فسیل ها شروع شد. آن ها نخستینیان زیادی را کشف کردند، اما جنگ جهانی دوم کارشان را تا سال 1946 متوقف کرد. پروفسورها بروم و دارت و «جان تالبوت رابینسون» بهSterkfontein  برگشتند و در سال 1947 جمجمه «خانم پلس» (Mrs. Ples) را یافتند.

طولانی ترین کاوش باستان شناسی در این ناحیه در سال 1966 شروع شد و همچنان ادامه دارد. پروفسور «فیلیپ توبیاس» (از سال 1966 تا به حال)، دکتر «ران کلارک» (از سال 1966 تا به حال) و آقای «آلان هیوز» (از سال 1966 تا 1991) تقریبا 500 نخستین دیگر و حدود 9 هزار ابزار سنگی مورد استفاده شان را کشف کرده اند.

 

محوطه های دیگر

اولین فسیل های قوی و سالم از نخستینیان در Kromdraai در سال 1938 کشف شدند و بخشی از صورت یک نخستین نیز در Coopers B یافته شد. Drimolen جدیدترین محوطه است و 30 نمونه از نخستینیان در آنجا کشف شده اند. Wonder Cave در حال حاضر دارد کاوش می شود و ما منتظر گزارش هایی از یافته های آن هستیم. Gladysvale بقایای 3 میلیون ساله نخستیان، حیوانات و گیاهان را ارائه کرده و باستان شناسان Bolt’s Farm، «ریززیاگان»ـی (microfauna) با عمر بیش از 4.5 میلیون سال را کشف کرده اند. Plovers Lake بقایای حیوانی زیادی با عمر حدودا 1 میلیون سال دارد. در Haasgat فسیل های میمون هایی وجود دارد که در جنگل نزدیک به آن در حدود 2.8 میلیون سال پیش زندگی می کردند. 90 هزار فسیل از سال 1979 در Gondolin کشف شده اند. مدرک اولین استفاده از آتش که متعلق به تقریبا 1.3 میلیون سال پیش است، در غار Swartkrans یافته شده و Minnaar’s Cave بعنوان محوطه ای انتخاب شده که امکان دارد فسیل های نخستینیان در آن باشد.

چشم انداز Sterkfontein بعنوان یک میراث جهانی انتخاب شد چون زیست و تغییر انسان و طبیعت طی میلیون ها سال را نشان می دهد. آن میراثی برای کل جهان است و محوطه های بسیار بزرگ و از لحاظ علمی مهمی دارد که اطلاعاتی را درباره اولین پیشینیان نژاد انسان در اختیارمان قرار می دهند. بازدید از این جاذبه فوق العاده ژوهانسبورگ در تور آفریقای جنوبی برای گردشگران این منطقه می تواند لحظاتی فراموش نشدنی را رقم بزند.