معبد بهشت | گردشگری | پکن | چین

معبد بهشت بزرگترین ساختنمان مذهبی پکن است و از خصوصیات آن می توان به ساختار عجیب و دکوراسیون خیره کننده اش اشاره کرد. این معبد، معماری آیینی چینی را بهتر از هر سازه دیگری به نمایش می گذارد؛ امپراتوران سلسله های «مینگ» و «چینگ»، خدای بهشت را عبادت و برای برداشت محصولات مطلوب، دعا می کردند.

معبد بهشت در جنوب «شهر ممنوعه» قرار دارد. مساحت کل این معبد حدود 2 کیلومتر و 730 متر مربع است که تقریبا اندازه «سنترال پارک» در نیویورک و دو برابر «هاید پارک» در لندن می باشد. طراحی ساختمان های اصلی آن ترکیبی از دایره ها و مربع ها، بعنوان نمادی از گرد بودن بهشت و چهارگوش بودن زمین (بر اساس باورهای قدیمی) است.

 

تاریخچه معبد بهشت

امپراتورهای چین برای بدست آوردن احترام مردمان خویش، به خود «پسران بهشت» می گفتند و همچنین ادعا می کردند که بهشت به آن ها اجازه حکمفرمایی بر زمین (چین) را داده است. به همین دلیل، امپراتورهای هر سلسله، قربانی کردن برای بهشت و زمین را جز فعالیت های سیاسی مهم می دانستند.

ساختمان معبد در سال 1420 در زمان امپراتوری سومین امپراتور «سلسله مینگ»، «یونگ لو»، ساخته شده بود. «امپراتور جیاجینگ» در سال 1530 دستور داد: «بهشت و زمین باید جداگانه عبادت شوند. بهشت را در یک محراب دایره وار و زمین را در یک محراب چهارگوش عبادت کنید». بخش عبادت بهشت ساختمان معبد باعث شد که آن در سال 1534 به صورت رسمی به معبد بهشت تغییر نام دهد.

 

معماری بزرگ و عرفانی معبد بهشت

هم چیدمان کلی ساختمان ها و هم خود آن ها بازتاب دهنده رابطه بین بهشت و زمین هستند؛ رابطه ای که در راس کیهان شناسی چینی در آن زمان قرار داشت. چشمگیرترین ساختمان معبد بهشت، «تالار دعا برای برداشت محصولات مطلوب» در شمال پارک است. در جنوب پارک، «گنبد امپراتوری بهشت» و «محراب پشته دایره وار» قرار دارند.

 

تالار دعا برای برداشت محصولات مطلوب

تالار دعا برای برداشت محصولات مطلوب در سال 1420 ساخته شده و از این رو، اولین ساختمان معبد بهشت است. این تالار با ارتفاع 38 و عرض 36 متری، یکی از بزرگترین ساختارهای چوبی قرون وسطی است؛ ساختاری که بدون هیچ میخی ساخته شده است.

28 ستون پشتیبان سقف 3 طبقه این تالار هستند. این 28 ستون در 3 حلقه هم مرکز هستند. 4 ستون مرکزی نمایانگر فصل ها، 12 ستون درونی نمایانگر ماه ها و 12 ستون بیرونی نمایانگر 12 دوره دو ساعته هستند که در سیستم قدیمی چین، یک روزشان را تشکیل میداد.

 

محراب پشته دایره وار

محراب پشته دایره وار در سال 1530 توسط «امپراتور جیاجینگ» ساخته شده بود. این یک محراب سه لایه از جنس مرمر است که دو دیوار که از بیرون چهارگوش و از درون گرد هستند، دورش قرار گرفته اند.

در چین باستان، قدرتمندترین عدد، عدد 9 (نمایانگر ابدیت) بود، به همین خاطر  تخته سنگ های تشکیل دهنده محراب پشته دایره وار، ضرب هایی از عدد 9 هستند. مراسم های سالانه «انقلاب زمستانی» نیز در آن برگزار می شدند.

مرکز محراب، یک تخته سنگ گرد به اسم «قلب بهشت» است که در آن امپراتورها برای آب و هوای مطلوب دعا می کردند. واقعیت جالب قلب بهشت این است که به دلیل طراحی خاص محراب، وقتی در جهت قلب بهشت فریاد می زنید، دیوار گرد دورتان پژواک قابل توجهی را ایجاد می کند؛ درست مثل صدها نفر که به یک ندا پاسخ می دهند.

 

گنبد امپراتوری بهشت

گنبد امپراتوری بهشت به «لوح های خدا» اختصاص داده شده بود؛ لوح های سنگی که در مراسم دعای برداشت محصولات استفاده می شدند. این گنبد بین تالار دعا برای برداشت محصولات مطلوب و محراب پشته دایره وار قرار دارد.

تالار امپراتوری بهشت یک ساختار چوبی است که به هیچ میخی در ساختش نیاز نداشت. 16 ستون چوبی پشتیبان این گند هستند که تکمیل کننده این جذابیت باستانی چین است.