جشنواره سن فرمین | دویدن با گاوها | گاوبازی | پامپلونا | اسپانیا

«جشنواره سن فرمین» (San Fermin Festival) همه ساله از 6 جولای در شهر پامپلونای اسپانیا با رویداد «چوپیناسو» (Chupinazo) و پرتاب فشفشه شروع می شود. این فستیوال 9 روز ادامه پیدا می کند و در روز 14 جولای هر سال به پایان می رسد. تنوع مراسم های سن فرمین آنقدر بالاست که همه گروه های سنی می توانند در این جشن شرکت کنند و از آن لذت ببرند. در ادامه این مطلب با تاریخچه جشنواره سن فرمین و رویدادها و ویژگی های منحصر به فرد آن آشنا می شویم.

 

تاریخچه

بر طبق حکایات فرمین پسر یک سناتور رومی در پامپلونا در قرن سوم پس از میلاد بود که به دیدن مسیحیت گریوید. او سپس به پامپلونا بعنوان اولین اسقف این شهر بازگشت. فرمین در یکی از سفرهای موعظه خوانی خود اعدام شد و در حال حاضر یکی از شهدای کلیسای کاتولیک لحاظ می شود. با این وجود ریشه های این جشنواره به دو رویداد قرون وسطایی متفاوت برمی گردد. نمایشگاه های تجاری سکولار در ابتدای تابستان در پامپلونا برگزار می شدند. با ورود فروشندگان گاو به این شهر، گاوبازی به بخشی از این سنت تبدیل شد.

از طرف دیگر، مراسم های مذهبی گرامیداشت فرمین در روز 10 اکتبر برگزار می گردیدند، اما در سال 1591 به 7 جولای تغییر تاریخ دادند تا همزمان با نمایشگاه برگزار شوند که این تاریخ آغاز سن فرمین لحاظ می شود. در قرون وسطی رویدادهای تشکیل دهنده سن فرمین شامل سخنرانی افتتاحیه، اجرای موسیقی، تورنمنت ها، تئاتر، گاوبازی، رقص و آتش بازی می شدند. «دویدن با گاوها» (bullrunning) به نظر می آید که در قرن هفدهم یا هجدهم به این جشنواره اضافه شده باشد. درنهایت «دسته روی غول ها» (procession of Giants) در اواسط قرن نوزدهم به سن فرمین اضافه شد.

 

دویدن با گاوها

دویدن به گاوها به فرمین قدیس اختصاص دارد و همانطور که پیشتر به آن اشاره شد، در روز 7 جولای برگزار می شود. این دسته روی در بخش قدیمی شهر پامپلونا شروع می شود و دوندگان قبل از شروع مراسم و رها شدن گاوها به خیابان ها از فرمین می خواهند تا از آن ها محافظت کنند. البته جشن های دیگر این فستیوال هیچ جنبه مذهبی ندارند و سن فرمین در این سال ها تقریبا به یک جشن سکولار تبدیل شده. دویدن با گاوها شناخته شده ترین رویداد فستیوال سن فرمین است، اما تنها مراسم جذاب آن نیست. در این جشنواره رویدادهای دیگری برای لذت بردن هستند که هیچ ارتباطی با گاوها ندارند، بنابراین اگر شما کسی هستید که به گاوبازی یا رویدادهای مشابه علاقه ای ندارید، همچنان می توانید از سن فرمین لذت کامل را ببرید. حتی خیلی از محلی ها هم بدون توجه به این مراسم ها، از جنبه های دیگر جشنواره سن فرمین لذت می برند.

 

جشن های خیابانی

مهمانی ها و جشن های سن فرمین بیشتر در خیابان های پامپلونا برگزار می شوند. شرکت کنندگان در این جشن ها از رقص و آواز در خیابان های شهر لذت می برند و سعی می کنند تا اوقات خوشی را در کنار یکدیگر سپری کنند. البته از آنجایی که جولای ماه گرمی در پامپلوناست، بهتر است که انتظار هوای گرم آن را داشته باشید. در طول جشنواره سن فرمین بارها و مکان های گردهمایی بسته دیگر بعضا آنقدر شلوغ می شوند که خیابان ها برای بسیاری از مردم تنها گزینه شرکت در این مراسم ها خواهند بود. سن فرمین برای افرادی که با سروصدای بالا مشکلی ندارند و از بودن در کنار جمعیت های زیاد لذت می برند، فستیوال فوق العاده ای است. خارج از برنامه اصلی که هر ساله توسط شهرداری برای سن فرمین آماده می شود، فعالیت های حاشیه ای دیگری هم وجود دارد که باشگاه های ورزشی و غذایی، محله ها و حتی بعضی شرکت ها سازماندهی آن ها را برعهده دارند که هر کدام از آن ها هم برای شرکت کنندگان خاصی می تواند جذاب باشد.

 

شما شخصیت اصلی جشنواره هستید

جذابیت اصلی این جشنواره به این برمی گردد که برخلاف رویدادهای دیگر که در آن ها شرکت کنندگان نقش یک ناظر و بیننده را بازی می کنند، سن فرمین به همه افراد، هم مردم محلی و هم گردشگران، اجازه می دهد تا به صورت کامل در آن مشارکت داشته باشند. در جشنواره های موسیقی، مسابقات ورزشی و بسیاری از رویدادهای دیگر فاصله قابل توجهی میان شرکت کنندگان اصلی مراسم و سایرین وجود دارد، اما در جشنواره سن فرمین به استثنای رویدادهایی مثل دویدن با گاوها، همه به یک اندازه در مراسم ها مشارکت می کنند. البته در همان دویدن با گاوها هم همه افراد هوشیار بالای 18 سال می توانند شرکت کنند، اما خطر احتمالی باعث می شود تا بخش زیادی از 3 میلیون شرکت کننده سالانه در فستیوال سن فرمین به سراغ رویدادهای دیگر بروند.

 

ارنست همینگوی و سن فرمین

نویسنده معروف آمریکایی «ارنست همینگوی» در کتاب معروف خود، «خورشید همچنان می‌دمد» (The Sun Also Rises)، گاوبازی جشنواره سن فرمین را «یک تراژدی در سه پرده» خوانده بود و به جنبه مذهبی آن هم اشاره کرده بود. در این رمان که داستان آن در زمان پس از جنگ جهانی اول رخ می دهد، چند آمریکایی و بریتانیایی از فرانسه به جشنواره سن فرمین می روند و دویدن با گاوها و گاوبازی آن را تماشا می کنند. محبوبیت فراوان این رمان باعث شد تا بسیاری از خارجی ها بخواهند تا پا جای «جیک»، «برت» و «مایک»، شخصیت های اصلی این کتاب، بگذارند و ماجراجویی های آن ها را تکرار کنند. البته این رمان تنها نوشته همینگوی درباره سن فرمین نیست و او در مقاله «پامپلونا در جولای» (Pamplona in July) پس از اولین بازدید خود از مجموع ده بار بازدیدش از این شهر هم درباره این فستیوال مطالبی را نوشته بود. همچنین کتاب «مرگ در بعد از ظهر» (Death in the Afternoon) او هم به مراسم ها و سنت های گاوبازی اسپانیا اختصاص دارد. در تصویر بالا می توانید ارنست همینگوی را در سمت راست گاو با شلوار سفید و کلاه لبه دار ببینید.

 

روسری قرمز در سن فرمین

روسری قرمز یکی از عناصر منحصر به فرد جشنواره سن فرمین است. بر طبق سنت این روسری را در طول فستیوال باید بر گردن داشت. بخاطر همین هم هست که قبل از پرتاب فشفشه در رویداد چوپیناسو، شرکت کنندگان این روسری را در جیب یا دست خود دارند و پس از آغاز رسمی جشنواره آن را در هوا تکان می دهند. البته بعضی ها بخاطر مد و ست کردن آن با لباس خود که معمولا سفید می باشد، ممکن است که روسری قرمز خود را بر سر کنند. از نظر برخشی کشیشان این روسری ریشه مذهبی دارد. در مراسم های بزرگداشت قدیس های شهید، کشیش ها لباس قرمز می پوشند و از آنجایی که طبق روایت ها فرمین قدیس شهید شده بود، قرمزی دور گردن شرکت کنندگان نشان دهنده خون او در زمان بریده شدن سرش است. با توجه به این پیش زمینه تاریخی تعجب برانگیز نیست که بر گردن آویختن روسری قرمز به یکی از اجزای جدایی ناپذیر این رویداد تبدیل شده است.

 

من بیچاره

پس از 9 روز پر از سرگرمی جشنواره سن فرمین با یک مراسم اختتامیه با نام «من بیچاره» (Pobre de Mi) به پایان می رسد. جمعیت زیادی از مردم در «میدان تالار شهر» (City Hall Square) که محل شروع جشنواره هم هست، گرد هم می آیند و با در دست داشتن شمع های روشن و سوگواری پایان سن فرمین، نوای من بیچاره را می خوانند. البته جو مراسم شاد است و خود موسیقی آن هم با تغییر ضرب آهنگ خود مردم را برای جشنواره سال آینده هیجان زده می کند.