معرفی ساعت ساز مستقل و مطرح چینی: لین یونگ هوا
برند ساعت «LYH» که نام خود را از موسس خود، «لین یونگ هوا» (Lin Yong Hua)، می گیرد، در شهر شنزن چنین تولید می شود. این ساعت ساز که در سال 2009 کارگاه تعمیرات ساعت خود را تاسیس کرده بود، بیش از 30 سال است که در صنعت ساعت سازی سابقه دارد. برخلاف بسیاری از ساعت سازان مستقل، لین دوره حرفه ای خود را قبل از رو آوردن به ساعت سازی مکانیکی، در یک شرکت تولید ساعت های کوارتز در سن 18 سالگی شروع کرد. تجربه های اولیه او باعث شدند تا مهارت های او در استفاده از ماشین آلات دقیق توسعه یابند؛ امری که روی بسیاری از ساخته های بعدی او تاثیر گذاشت.

تنها 3 سال پس از تاسیس کارگاهش بود که او تصمیم گرفت تا وارد دنیای ساعت سازی مستقل شود. او اولین درخواست خود برای عضویت در «آکادمی ساعت سازان مستقل» (Académie Horlogère des Créateurs Indépendants یا AHCI) را در سال 2012 ارسال کرد. یونگ هوا در سال 2017 در نهایت بعنوان کاندیدای عضویت در این آکادمی انتخاب شد و پس از مدت کوتاهی به عضویت آن رسید. لین ساعت های خود را چندین بار در چین به نمایش گذاشته که از این موارد می توان به حضور او در «نمایشگاه ساعت مچی و دیواری چین» (China Watch & Clock Fair یا CWCF) اشاره کرد که معادل چینی «Baselworld» می باشد. او همچنین در سال 2017 برای اولین بار در Baselworld شرکت کرد.

لین چندین ساعت مچی نامتعارف با «پیچیدگی های» (complications) گوناگون ساخته است. همه قطعات ساعت های او، به جز فنرها، جواهرات، کریستال ها و بندها، در کارگاهش طراحی و ساخته می شوند. یکی از چنین ساعت هایی، ساعت «No. 3» با پیچیدگی نشانه های دیجیتال « ساعت های سرگردان» (wandering hours) است که در آن دیسک های ساعت می چرخند تا دقیقه را نشان دهند و در اصل مثل دو مدل «Audemars Piguet Starwheel» و «Urwerk UR-105» عمل می کند. البته نکته عجیب No. 3 این است که «رقاصک» (balance wheel) آن هم روی صفحه و کنار ساعت های سرگردان قرار دارد.

لین یونگ هوا علاوه بر ساعت، آثار هنری مجسمه طور مکانیکی هم ساخته است: «آسیابک توربیلون» (dragonfly tourbillon) برداشتی شرقی از ساخته های ساعت سازان آوانگارد سوئیسی می باشد. ساعت پرچمدار او «No. 1» است که صفحه نمایش آن از گرامافون ها الهام گرفته. زیرعقربه دقیقه آن روی دیسک وینیل چرخنده بسیار کوچکی با بازوی گرامافون نشان داده می شود که سر آن قرمز است. این ساعت دارای یک پیچیدگی «ساعت پرشی» (jumping hour) می باشد. رقاصک نمایان آن هم با پلی در قالب یک نت موسیقی نگه داشته شده. در نهایت صفحه ثانیه های این ساعت را داریم که روی آن یک نت موسیقی قرمزرنگ واقع است.

ساعت No. 1 در یک قاب «تنوئو» (tonneau) 48 در 52 میلی متری طلا قرمز قرار دارد که با الماس های نگینی روی «بزل» (bezel) خود مزین شده. ویژگی متمایزکننده این ساعت، پایه های قابش هستند که از میخ پرچ های طبل های سنتی چین الهام گرفته اند. «ذخیره انرژی» (power reserve) موتور دستی این ساعت 45 ساعت است. با وجود صفحه موتور بزرگی که بیشتر قسمت های این ساعت را مخفی می کند، در ساخت آن از روش های تزئینی متنوعی استفاده شده است که از آن ها می توان به یک چرخ ضامن دار سانبرست دوگانه اشاره کرد. توجه به جزئیات در قسمت های کوچکتر No. 1 هم واضح است؛ از جمله در پیچ کوکی آن که به شکل یک نت موسیقی درآمده. پل جفت این پیچ که شکل نت موسیقی، از جنس طلای قرمز و با لبه های اریب رو به داخل است را باید به صورت دستی راه اندازی کرد.

یونگ هوا نسخه مقرون به صرفه تری از No. 1 به نام «No. 4» را هم خلق کرده است؛ همان ساعتی که نامزدی او در AHCI را موجب شد. این ساعت متعارف تر که بخاطر قاب گرد 42 میلی متری اش راحت تر می توان آن را پوشید، بیشتر ویژگی های نسخه بزرگتر خود را حفظ کرده. البته برای پایین آوردن قیمت، تفاوت هایی هم لحاظ شده. قاب No. 4 فولادی و با روکش «PVD» (انباشت بخار فیزیکی) است که روی آن یک کریستال یاقوت کبود گنبدی واقع است. در پشت ساعت با یک تفاوت واضح روبرو هستیم که آن پیچیدگی کمتر رقاصک موتورش است؛ رقاصکی که همچنان به شکل یک نت موسیقی می باشد. موتور No. 4 مشخصاتی مشابه ساعت قبلی، مثل ذخیره انرژی 45 ساعتی و دستی بودن، دارد. از تفاوت های دیگر می توان به نبود پیچ کوکی در شکل نت موسیقی در این ساعت اشاره کرد.

ذکر این نکته کافی است که هر دو ساعت No. 1 و No. 4 دارای یکی از ویژگی های کلیدی ساعت سازی مستقل، یعنی اصالت، هستند. با اینکه شاید هر کسی از تم موسیقی محور ساعت ها خوشش شان نیاید، اما توجه به جزئیات در این دو ساعت تحسن برانگیز است؛ مخصوصا اینکه لین همه کارهای ساخت ساعت را خودش انجام می دهد. در حقیقت ساعت های او در بین مقرون به صرفه ترین ساعت های ساخته شده توسط ساعت سازان مستقل هستند. ساعت No. 4 حدود 8300 دلار قیمت دارد؛ قیمتی که نمونه آن را در بین ساخته های ساعت سازان مستقل غربی پیدا نخواهید کرد. از طرف دیگر، No. 1 حدود 95 هزار دلار قیمت دارد و تا سال 2017 تنها 17 مورد از آن موجود بود.