تاریخچه | رویداد | هالووین

«هالووین» (Halloween) که مخفف «شب قدیسان» (All Hallows’ Eve) است، در 31 اکبتر، یعنی غروب قبل از «روز قدیسان» (All Saints’ Day یا All Hallows’ Day)، برگزار می شود. این جشن روز قبل از جشن مسیحیان غربی را نشان می دهد و شروع کننده «فصل قدیسان» (Allhallowtide) است که سه روز به طول می انجامد و با «روز ارواح درگذشته» (All Souls’ Day) به پایان می رسد. هالووین در بخش های زیادی از اروپا و بیشتر آمریکای شمالی به جشنی غیر مذهبی تبدیل شده است.

ریشه های هالووین به جشنواره «سوون» (Samhain) در میان قوم سلت در بریتانیا و ایرلند کهن برمی گردد. باور آن ها بر این بود که در روز 1 نوامبر در تقویم معاصر، سال جدید شروع می شود. این روز شروع فصل زمستان لحاظ می شد؛ روزی که در آن گله ها از چراگاه برمی گشتند و مالکیت زمین ها تمدید می شد. باور بر این بود که در طول جشنواره سوون، ارواح مردگان برای بازدید از خانه های شان برمی گردند و آن هایی که در همان سال از دنیا رفته بودند، به دنیای دیگر سفر می کنند. مردم روی نوک تپه ها آتش درست می کردند تا در زمستان آتش اجاق های شان دوباره روشن شود و ارواح شیطانی بترسند و فرار کنند. آن ها گاهی نقاب و وسایل تغییر چهره دیگری می پوشیدند تا روح ها شناسایی شان نکنند. به این صورت بود که موجوداتی مثل جادوگران، «هاب گابلین ها» (hobgoblins)، پریان و دیوها به این روز مرتبط شدند. طالع بینی مسائلی چون ازدواج، سلامتی و مرگ نیز در این دوره مساعد لحاظ می شد. وقتی رومی ها در قرن یکم قبل از میلاد بر سلت ها چیره شدند، آن ها جشنواره های «فرالیا» (Feralia) خود را به این دوره اضافه کردند؛ جشنواره هایی که از دنیا رفتن مردگان و «پومونا» (Pomona)، الهه برداشت محصولات، را گرامی می داشتند.

در قرن هفتم قبل از میلاد، «پاپ بانیفاس چهارم» روز قدیسان را برقرار کرد که در ابتدا در 13 مِی رخ می داد، اما یک قرن بعد، شاید برای جایگزینی این جشن «پاگان» (Pagan) با رسمی مسیحی، تاریخ آن به 1 نوامبر تغییر کرد. شب قبل از روز قدیسان به یک شب مقدس تبدیل شد و درنتیجه هالووین به وجود آمد. در پایان قرون وسطی، روزهای سکولار و مقدس با یکدیگر ادغام شده بودند. اصلاحات پروتستانی عملا به این جشن مذهبی بین پروتستان ها پایان بخشید. جشن گرفتن هالووین به همراه جشن های دیگر در میان استعمارگران آمریکایی اولیه ممنوع بود، با اینکه در قرن نوزدهم جشنواره هایی مبنی بر برداشت محصولات در آنجا توسعه یافتند که شامل عناصری از هالووین می شدند. مهاجران زیادی که در اواسط قرن نوزدهم شروع به مهاجرت به آمریکا کردند و تعدادی از آن ها ایرلندی بودند، آداب و رسوم هالووین خود را به این کشور آوردند و در قرن بیستم، هالووین به یکی از جشن های اصلی آمریکا، به خصوص در میان کودکان، تبدیل شد.

هالووین بعنوان یک جشن سکولار با تعدادی فعالیت متفاوت شناخته می شود. یکی از آن ها شوخی هایی معمولا بی زیان است. شرکت کنندگان نقاب و لباس خاص برای مهمانی ها و «trick-or-treating» (مراسمی که در آن کودکان در خانه مردم را می زنند و با گفتن عبارت trick or treat درخواست شکلات و شیرینی می کنند) می پوشند که این مراسم به نظر می آید از رسم بریتانیایی اجازه دادن گدایی به فقرا نشات گرفته باشد که به آن «کیک های روح» (soul cakes) می گفتند. این کودکان با این تهدید که اگر خوراکی (معمولا شکلات) دریافت نکنند، حقه ای روی ساکن خانه پیاده می کنند، از یک خانه به خانه دیگری می روند. مهمانی های هالووین اغلب شامل بازی هایی چون «شکار سیب» (apple bobbing) می شوند که احتمالا ریشه در جشن رومی پومونا داشته باشد. علاوه بر اسکلت ها و گربه های سیاه، موجودات ترسناکی مثل ارواح، جادوگران و خون آشام ها هم به هالووین اضافه شده اند. یکی دیگر از نمادهای آن «جک اُ لنترن» (jack-o’-lantern)، یک کدو تنبل توخالی، می باشد که در ابتدا یک شلغم بود. این کدو جوری برش می یابد تا چهره ای شیطانی داشته باشد و شمعی درون آن روشن می شود. یونیسف از اواسط قرن بیستم در تلاش بوده تا جمع آوری پول برای برنامه هایش را به بخشی از هالووین تبدیل کند.