جشن اُبُن (ژاپن)
«اُبُن» (Obon) یا «بُن» (Bon)، یک مراسم بودایی ژاپنی برای گرامیداشت ارواح نیاکان است. تکامل این رسم بودایی-کنفوسیوسی به یک گردهمایی خانوادگی رسیده که در آن مردم به خانه های اجدادی خود برمی گردند و قبر نیاکان خود را تمیز می کنند؛ در این زمان است که ارواح نیاکان از عبادتگاه های خانگی بازدید می کنند. این مراسم بیش از 500 سال است که در ژاپن جشن گرفته و معمولا شامل جشنی به نام «بن اودوری» (Bon-Odori) می شود. جشن ابن سه روز طول می کشد، اما روز آغازین آن در مناطق متفاوت ژاپن متغیر است. وقتی در ابتدای دوره مِیجی، تقویم قمری به تقویم میلادی تغییر یافت، مناطق مختلف ژاپن به صورت متفاوتی واکنش دادند و این امر باعث شد تا ابن 3 زمان متفاوت داشته باشد.
«Shichigatsu Bon» (ابن در جولای) بر اساس تقویم خورشیدی است و حدود 15 جولای در شرق ژاپن (منطقه کانتو شامل توکیو، یوکوهاما و منطقه توهوکو) جشن گرفته می شود و با دوره چوگن مصادف است. «Hachigatsu Bon» (ابن در آگوست) بر اساس تقویم قمری است و حدود 15 آگوست جشن گرفته می شود که متداول ترین زمان جشن ابن است. «Kyu Bon» (ابن قدیم) در پانزدهمین روز از هفتمین ماه تقویم قمری جشن گرفته می شود که تاریخش هر سال تغییر می کند. Kyu Bon در جاهایی مثل بخش شمالی منطقه کانتو، منطقه چوگوکو، شیکوکو و استان اوکیناوا جشن گرفته می شود. این سه روز تعطیل رسمی نیستند، اما معمولا به کارکنان برای جشن گرفتن ابن مرخصی داده می شود.
بن اودوری (رقص بن) نوعی رقص است که طی جشن بن اجرا می شود. بن اودوری که در ابتدا یک رقص محلی «Nenbutsu» برای خوش آمدگویی به ارواح مردگان بود، جنبه های متفاوتی در مناطق مختلف ژاپن دارد. هر منطقه یک رقص محلی و موسیقی متفاوت دارد. این موسیقی می تواند متشکل از ترانه های فولک «min’yō» یا آهنگ هایی باشد که مربوط به پیام روحانی ابن هستند. رقص بن در هر منطقه نما و صدای متفاوتی دارد. شیوه اجرای این رقص هم در هر منطقه متفاوت است، اما در رقص معمول بن مردم دور سکوی چوبی بلندی به نام «یاگورا» (yagura) که بطور مشخصی برای این جشن ساخته شده است، جمع می شوند. همچنین نوازندگان و خوانندگان موسیقی ابن معمولا روی یاگورا می ایستند.
بعضی از این رقص ها در جهت عقربه های ساعت و رقص های دیگر در جهت معکوس و دور یاگورا برگزار می شوند. البته جهت رقص در حین بعضی از این رقص ها برعکس می شود، اما بیشتر آن ها به این شکل اجرا نمی شوند. در زمان هایی حین رقص، مردم روبروی یاگورا قرار می گیرند و به سمت آن می آیند و یا از آن دور می می شوند. رقص هر منطقه می تواند تاریخ و ویژگی های خاص آن را نشان دهد. البته رقص بن یک منطقه به شکل های دیگری هم می تواند متفاوت باشد. در بعضی از رقص ها از انواع متفاوتی از بادبزن ها استفاده می شود، درحالیکه در رقص های دیگر، حوله های کوچکی به نام «tenugui» مورد استفاده قرار می گیرند که ممکن است طراحی های رنگارنگی داشته باشند. چوب های کوچک «kachi-kachi» برای دست زدن و تشویق کردن در برخی از رقص ها استفاده می شود. رقص «Hanagasa Odori» در منطقه یاگاماتا با یک کلاه حصیری اجرا می شود که با گل تزئین شده است.
موسیقی که در زمان رقص بن پخش می شود به موسیقی ابن و min’yō محدود نمی شود؛ آهنگ های معروف ژانر انکا و ترانه های مخصوص کودکان هم برای رقص در فصل ابن مورد استفاده قرار می گیرند. گفته می شود که سنت رقص بن در سال های آخر دوره موروماچی بعنوان یک سرگرمی عمومی شروع شده بود. با گذر زمان، معنای مذهبی اولیه آن کمرنگ شد و این رقص با فصل تابستان پیوند خورد. جشن منحصر به فرد ابن که یک آیین مذهبی کهن برای گرامیداشت ارواح نیاکان است، در سراسر ژاپن برگزار می شود. برای مثال در کیوتو بیشتر آیین های عمومی و خانوادگی ابن بین 14 تا 16 آگوست برگزار می شوند، اما شاهد بعضی از آن ها قبل و بعد از این 3 روز هم هستیم. تجربه این جشن در تور ژاپن برای عاشقان سفر به این کشور می تواند لحظات مفرحی را رقم بزند.
