دریاچه آشی | فستیوال های آتش بازی | هاکونه | ژاپن

«دریاچه آشی» (Lake Ashi) حدود 3 هزار سال پیش با فوران «کوه کامی»، قله مرکزی آتش فشان هاکونه، و درنتیجه جریان یافتن گدازه ها و سنگ های آتش فشانی و مسدود شدن مسیر «رودخانه هایا» شکل گرفت؛ آب های رودخانه در ترکیب با آب باران و آب های زیرزمینی دریاچه ای را به وجود آوردند که در حال حاضر 43.5 متر عمق دارد و محیط آن 19 کیلومتر است. دریاچه آشی به لطف چشمه های آتش فشانی خود هرگز در فصل زمستان یخ نمی زند. آب این دریاچه اغلب از هوای این ناحیه گرم تر است و به همین خاطر معمولا در سواحل آن شاهد شکل گیری مه های غلیظی هستیم. در ادامه این مطلب با این نماد شهر هاکونه بیشتر آشنا می شویم.

 

جشنواره ها و مراسم های آتش بازی

در دریاچه آشی همه ساله از 31 جولای به مدت 6 روز شاهد «هفته فستیوال تابستانی» (Summer Festival Week) هاکونه هستیم که در آن می توانید هر شب شاهد مراسم های آتش بازی باشید. علاوه بر این رویدادها، این دریاچه از جشنواره های آتش بازی دیگری هم در زمان هایی دیگر در طول سال میزبانی می کند. نمایش آتش بازی 15 دقیقه ای «بید مجنون» (Weeping Willow) در نیمه شب 31 دسامبر برای استقبال از سال جدید برگزار می شود، در حالیکه نمایش 20 دقیقه ای مشابهی در شب 2 فوریه مهم ترین بخش مراسم های پیش از شروع جشن «ستسوبون» (آغاز سنتی فصل بهار در ژاپن) است. در حوالی کریسمس از تماشای «زمان گرگ‌و‌میش» (Twilight Time) می توان لذت برد که به شادی و نشاط این جشن می افزاید؛ هوای تازه زمستان به این انفجارهای رنگی جلوه خیره کننده ای می دهد. در هر فصلی می توان با یک کشتی سیاحتی شبیه کشتی های دزدان دریایی در دریاچه آشی به گشت و گذار پرداخت. در روزهای آفتابی که در این منطقه نادر هستند، در این کشتی ها «معبد هاکونه» (Hakone Shrine) و «کوه فوجی» را در دوردست می توان مشاهده کرد که بدون شک به یک خاطره به یاد ماندنی تبدیل خواهد شد.

 

 

افسانه مانگان و اژدها

در افسانه های محلی این منطقه نام دریاچه آشی بارها شنیده می شود که یکی از معروف ترین آن ها داستان «مانگان شونین» (Mangan Shonin) است؛ راهبی که از او بعنوان بنیانگذار معبد هاکونه یاد می شود. او در زمان تحصیلاتش در نزدیکی «کوه کوما» در سال 757 رویایی را تجربه کرد که در آن به او گفته شد که پناهگاهی را در نزدیکی دریاچه بسازد. اما بر اساس افسانه ها، در آن زمان یک اژدهای وحشتناک باعث ترس مردم این منطقه شده بود و آن ها برای آرام کردن این موجود دخترهای محلی را در کنار دریاچه قربانی می کردند. مانگان بدون ترس از اژدها روی تخته سنگی که در آب قرار داده بود، نشست و به مدت سه روز و سه شب به دعا مشغول شد. گفته می شود که درنهایت اژدها از کارهای خود پشیمان شد و از بابت شان عذرخواهی کرد.

اما مانگان که همچنان راضی نشده بود، حریف خود را به یک درخت صدر ژاپنی بست؛ درختی که بر اثر یک رانش زمین به همراه درختان دیگر به قعر دریاچه چسبیده بود. اژدهای پشیمان به «کوزوریو» (Kuzuryu) تبدیل شد و این خدای اژدهای 9 سر متعهد شد که تا زمانی که ساکنین این منطقه سالانه به درگاه او دعا کنند، همواره از این سرزمین محافظت خواهد کرد. امروزه آن درختان سدر همچنان در دریاچه هستند و در روزهای آفتابی می توان تنه های آن ها را در عمق دریاچه دید. جایی که مانگان در آن عبادت کرده بود، این روزها با یک دروازه قرمز توریئی در نزدیکی معبد کوزوریو مشخص است. التماس به کوزوریو هر ساله در تاریخ 31 جولای همزمان با آغاز «فستیوال کوسوئی» (Kosui Festival) در هفته فستیوال تابستانی هاکونه انجام می شود.

 

جاذبه های اطراف دریاچه آشی

پیشتر به معبد هاکونه اشاره کردیم، اما این تنها جاذبه نواحی اطراف دریاچه آشی نیست. «پارک اونشی-هاکونه» (Onshi-Hakone Park) یکی دیگر از این جاذبه هاست. این پارک بر دریاچه اشراف دارد و در آن می توان کوه فوجی را دید. پارک اونشی-هاکونه تا دهه 1920 ویلای تابستانی خانواده امپراتوری ژاپن بود، اما در حال حاضر همه مردم به صورت رایگان می توانند در آن قدم بزنند و از زیبایی های آن لذت ببرند. «هاکونه سکی» (Hakone Sekisho) یکی دیگر از این جاذبه هاست. در دوران ادو بر رفت و آمد مردم توسط دولت شوگون‌سالاری توکوگاوا به شدت نظارت می شد. دروازه های بازرسی مثل هاکونه سکی به همین منظور ساخته شده بودند و با بازدید از این جاذبه که حالا حکم یک موزه را دارد، می توانید با تاریخ ژاپن بیشتر آشنا شوید.

پس از تغییر پایتخت ژاپن از کیوتو به توکیو، رفت و آمد میان این دو شهر به حد بسیار بالایی رسید. «توکایدو» (Tokaido) مهم ترین و معروف ترین جاده ای بود که مردم از آن برای جابجایی میان این دو شهر استفاده می کردند. در هاکونه می توانید شاهد یکی از بخش های این جاده باشید که به نسبت بخش های دیگر آن بهتر حفظ شده است. در میان درخت های سرو مرتفع 300 ساله در امتداد دریاچه آشی قدم بزنید تا به حس و حال گذشته نزدیک تر شوید.