کلیسای سن آگوستین شهر مانیل (فیلیپین)
«کلیسای سن آگوستین» (San Agustin Church) که نام رسمی آن «زیارتگاه اسقف اعظم بانوی تسلی و قبابندمان» (Archdiocesan Shrine of Our Lady of Consolation and Cincture) می باشد و به نام «قصبه لقاح مطهر» (Immaculate Conception Parish) هم شناخته می شود، قدیمی ترین کلیسای سنگی فیلیپین است و ساخت آن در سال 1607 به اتمام رسیده بود. اهمیت فرهنگی و هنری این کلیسا که در ناحیه اینتراموروس شهر مانیل واقع است، نه تنها آن را به یک گنجینه فرهنگی و بنای تاریخی شاخص فیلیپین تبدیل می کند، بلکه باعث شده تا از سال 1993 در فهرست میراث جهانی یونسکو بعنوان یکی از چهار کلیسای باروک فیلیپین قرار بگیرد.
نقشه ساختمان کلیسا یک صلیب لاتین در محدوده ای مستطیلی با سه جناح است. ستون های ایونی و کورینتی مزین به نمای ساختمان کلیسا، پنجره رز، سنتوری سه گوش و تقارن آن، جلوه نئوکلاسیک-باروکش را به خوبی نشان می دهند. به علاوه، «نقش کم برجسته» (bas-relief) ظریف درهای چوبی اصلی کلیسا به شکل مشخصی مطابق با سبک اولیه باروک است. فضای داخلی کلیسا چندین ویژگی معماری متمایز دارد. بالای شبستان کلیسا یک طاق آهنگ قرار دارد و دیوارهای جداکننده، شبستان را به 6 بخش تقسیم می کنند. کلیسای سن آگوستین از معدود سازه های فیلیپینی است که با طاق آهنگ واقعی ساخته شده.
درست بالای ورودی کلیسای سن آگوستین، جایگاه ویژه سرایندگان واقع است که دو «قوس پانیذ» (elliptical arch) سنگی تکیه گاه آن هستند. این جایگاه شامل یک میز خطابه بزرگ تندیس وار هم می شود که در سال 1731 از ماکائو وارد شده بود. هنرستان «.Escuela Taller de Filipinas Foundation, Inc» بین سال های 2015 تا 2018 این جایگاه را بازسازی کرده بود. بخش قابل توجهی از فضای داخلی کلیسا، از جمله تمام سطوح دیوار داخلی، سقف و زیر گنبد با شیوه «فریب چشم» (trompe l’oeil) نقاشی شده اند. دو نقاش ایتالیایی، «Cesare Alberoni» و «Giovanni Dibella»، در سال 1875 سفارشی را برای کشیدن تصاویر واقع گرایانه ای برای کلیسا دریافت کردند. نقش مایه سبک نئوکلاسیک آن ها شامل حلقه های گل، «شاخ های نعمت» (cornucopias)، گل بست ها، گل های کوچک و نمادها و شخصیت های مسیحیت می شود. بازدید از این جاذبه تماشایی مانیل به گردشگران تور فیلیپین پیشنهاد می شود.
