پارک ملی دریاچه ناکورو (کنیا)
«پارک ملی دریاچه ناکورو» (Lake Nakuru National Park) که در ته «دره کافتی بزرگ» (Great Rift Valley) قرار دارد و علفزار پر درخت و بوته ای آن را احاطه کرده، پر از جاذبه های زیباست که برای گشت و گذار و کاوش ایده آل هستند. آب های «دریاچه ناکورو» که این پارک ملی از آن محافظت می کنند، نیمه قلیایی هستند. بوم شناسی بسیار متنوع، گونه های گیاهی و جانوری و زیستگاه های گوناگون حیوانات، عاشقان حیات وحش را به پارک ملی دریاچه ناکورو جذب می کنند. این پارک مکان فوق العاده ای برای تماشای حیوانات شکاری و پناهگاه امنی برای هر دو گونه در معرض خطر انقراض کرگدن سیاه و سفید است.
جاذبه ها و ویژگی های اصلی پارک ملی دریاچه ناکورو
گشت و گذار در این پارک با سافاری و خودرو لذت بخش و راحت است. پارک ملی دریاچه ناکورو که یک بهشت پرنده شانسی است، حدود 450 گونه پرنده، از جمله پرندگان آبزی، ماهی خوار، خشک زی و مهاجر مثل پلیکان، عقاب دریایی، مرغ دبیر، مرغ ماهی خوار، قار، سرچکشی و کشیم، را در خود جا داده. بهترین چشم اندازهای دریاچه از نقاط مرتفع پارک مثل «صخره بابون» (Baboon Cliff)، «تپه شیر» (Lion Hill) و «تپه خارج از آفریقا» (Out of Africa Hill) در دسترس هستند. تراکم کرگدن های سیاه این پارک که بعنوان اولین پناهگاه کرگدن ها در کنیا تاسیس شده بود، از بیشترین ها در این کشور است و البته تعداد قابل توجهی کرگدن سفید هم به آن اضافه شده اند.
درختزارهای اقاقیای پارک ملی دریاچه ناکورو پناهگاه گله هایی از ایمپالاهای با وقار، کل های آب دوست ژولیده و کل های بیشه خجالتی هستند. «برون زدهای» (outcrops) سنگی آن زیستگاه ایده آل خرگوش های کوهی صخره هستند. گوشت خواران حاضر در این پارک شامل شیرها و پلنگ ها می شوند. از گونه های جانوری دیگر پارک ملی دریاچه ناکورو می توان به کفتارهای خال دار و راه راه، چندین گربه سان و همچنین شغال های پشت سیاه و پهلونواری، گربه های زباد، مشکین گربه ها و خدنگ ها اشاره کرد. بابون های زیتونی، میمون های وروت سیاه چهره و میمون های شست بریده هم از نخستی سانان این پارک هستند.
حدود 550 گونه گیاهی در این ناحیه وجود دارد که گونه های درخت افوربیا بعد از یکی از آتش سوزی های پیشین پارک به آن اضافه شدند تا با آن سازگاری پیدا کنند. سیلی که در سال 2011 در این ناحیه رخ داد، باعث شد تا وسعت دریاچه به میزان قابل توجهی افزایش یابد و تعادل شیمیایی اکوسیستم آن به هم بخورد. حجم بالای آب با تضعیف سطوح قلیایی که برای جلبک های خوراک فلامینگوها لازم هستند، منجر به کاهش تعداد فلامینگوها در این منطقه شد.
موقعیت جغرافیایی پارک ملی دریاچه ناکورو
این پارک ملی حدود 150 کیلومتر (با ماشین حدود 3 تا 4 ساعت) با نایروبی از بزرگراه نایروبی - ناکورو و راه شهر ناکورو فاصله دارد. دروازه اصلی و 2 دروازه «Lanet» و «Nderit»، دروازه های این پارک را تشکیل می دهند که بسته به جاده انتخابی و یا ترجیح شخصی تان می توانید از هر کدام که خواستید وارد آن شوید. از جاده نایروبی - ناکورو می توانید به پارک از طریق دروازه Lanet هم دسترسی داشته باشید. افرادی که از «دریاچه المنتیتا» و ماسای مارا می آیند، بیشتر از دروازه Nderit وارد می شوند.