اقامتگاه کروگر شلاتی | قطار روی پل | آفریقای جنوبی | قسمت اول

تاریخچه غنی «کروگر شلاتی» (Kruger Shalati) در سال 1886 آغاز شد وقتی که طلا در حوضه «رودخانه سلاتی» (Selati River) کشف و هجوم جویندگان طلا به «رشته کوه Murchison» در جنوب شرقی شهرک «زانین» را موجب شد. برنامه ها برای یک خط راه آهن در سال 1893 تصویب شدند و در سال 1894 این خط از شهر «Komatipoort» به «Newington» (که در حال حاضر در «پناهگاه حیات وحش سابی سند» (Sabi Sand Game Reserve) واقع است) رسید؛ البته این خط «پل سابی» (Sabi Bridge) در اسکوکوزا که در حال حاضر به آن پل سلاتی می گویند را شامل نمی شود. به دلیل فساد و «جنگ بوئر دوم» در آفریقای جنوبی در سال 1899، کار روی این راه آهن به تعویق افتاد، اما ساخت و ساز در سال 1909 ادامه پیدا کرد و خط سلاتی به صورت رسمی در سال 1912 برای رفت و آمد ریلی افتتاح شد و با این کار، ساخت این خط راه آهن به صورت کامل به پایان رسید.

با کاهش ذخایر طلا در سال 1923، «تور 9 روزه دور آفریقا» (Round in Nine Tour) برای افزایش سود راه آهن ها برقرار شد. این تور 9 روزه ای از موزامبیک و «Lowveld» بود. «جیمز استیونسن-همیلتون» (James Stevenson-Hamilton)، اولین افسر حفاظت از پارک سابی سند، برای تبلیغ و ترویج پارک کروگر با مسئولین مربوطه وارد گفتگو شد. نتیجه این گفتگو این شد که قطار یک شب را در پل سلاتی توقف و صبح روز بعد حرکت به مسیر Newington را آغاز می کرد.

بعد از سفرهای اولیه، مکان برجسته انکارناپذیر آن پدیدار شد که آن عبور از پناهگاه حیات وحش بود. قبل از اینکه مسافران برای استراحت وارد قطار می شدند، غروب ها با داستان های فریبنده، ملودی های یک پیانوی بزرگ و تجربه های بشدت زیبای غذا خوردن در کنار ریل قطار و دور آتش اردوگاهی در نزدیکی پل سلاتی، سرشار از زندگی می شدند. یک محیط بان ماهر بعدا قطار را همراهی و گردشگران مشتاق را در پیاده روی های کوتاه در حیات وحش رام نشده راهنمایی می کرد.

از آن زمان تعیین کننده به بعد، فرهنگ حفاظت از محیط زیست در این مکان ریشه گرفت. همانطور که جیمز استیونسن-همیلتون به شیوایی تعریف کرد: «جذابیت حیوانات برای عموم و مکالمات مسافرانی که به گوشم خوردند، من را از پتانسیل برنامه پارک ملی مان مطمئن کرد. این می تواند سرمایه گرانمایه ای برای کشورمان باشد و خوشبختانه علیرقم سنت ها، مردم آفریقای جنوبی بدون هیچ علاقه ای به آسیب رساندن به حیوانات حیات وحش، عمیقا قدردان آن بودند.»

تعداد قطارها با گذر زمان چند برابر شد و از همین رو نگرانی های زیست محیطی پدیدار شدند. در نهایت، مسیر خط راه آهن سلاتی به مرز پارک تغییر پیدا کرد و بعد از 50 سال عظمت و شکوه، ضیافت شبانه افسانه ای حیات وحش کروگر در سال 1973 پایان یافت. با این وجود، در سال 2016 برنامه ای برای بازسازی آن نمایان شد. «پارک های ملی آفریقای جنوبی» (Sanparks) به دنبال تجدید این تاریخچه تحسین برانگیز بود و فضای فریبنده ای را برای بازدیدکنندگان ایجاد کرد تا بتوانند از این تجربه منحصر به فرد دوباره لذت ببرند. «گروه گردشگری Motsamayi» افتخار  توسعه «کروگر شلاتی» (Kruger Shalati)، «قطار روی پل» (The Train on the Bridge) و «ایستگاه کروگر» (Kruger Station) را کسب کرد. در سال 2020، با وجود چالش های کووید 19، این مقاصد گردشگری شاخص، درهای خود را به روی مردم باز کردند و به افتخار بین المللی عظیمی رسیدند. بازدید از این اقامتگاه بسیار زیبا و جذاب برای گردشگران تور آفریقای جنوبی می تواند لحظات مفرحی را رقم بزند.

 

قسمت اول اقامتگاه کروگر شلاتی به پایان رسید. بخش دیگر این مطلب را در قسمت دوم مطالعه فرمایید.