ورزشگاه آکرون گوادالاخارا - جام جهانی 2026
«ورزشگاه آکرون» (Estadio Akron) که پیشتر با نام «ورزشگاه چیواس» (Estadio Chivas) شناخته می شد، استادیومی در یکی از حومه های شهر گوادالاخارای مکزیک به نام زاپوپان است. این استادیوم در سال 2010 افتتاح شده بود و باشگاه فوتبال گوادالاخارا، مقلب به چیواس، بازی های خانگی خود را در آن انجام می دهد. ورزشگاه آکرون جوری طراحی شده تا شبیه یک آتشفشان باشد و نمای بیرونی سرسبز آن به خوبی با محیط اطراف ادغام می شود. ساخت ورزشگاه آکرون در فوریه 2004 تحت نظر مالک پیشین تیم چیواس، «خورخه ورگارا»، آغاز شد تا این تیم بتواند بازی های خود را در استادیومی مدرن و پیشرفته انجام دهد. با وجود مشکلات مالی که تکمیل این استادیوم را به تاخیر انداخت، ساخت آکرون سرانجام در جون 2010 با هزینه 149 میلیون دلار به پایان رسید. این ورزشگاه با ظرفیت بیش از 49 هزار نفر تماشاگر از طرفداران فوتبال در جام جهانی 2026 پذیرایی می کند.
فوتبال در گوادالاخارا

گوادالاخارا تاریخچه فوتبالی پرآوازه ای دارد. در ابتدا «ورزشگاه خالیسکو» (Estadio Jalisco) در این شهر میزبان تورنمنت های مهمی چون جام های جهانی 1970 و 1986 بود. خالیسکو با ظرفیت 56 هزار و 713 نفر از 8 بازی در جام جهانی 1970، از جمله یک بازی یک چهارم نهایی و یک بازی نیمه نهایی، و 6 بازی در جام جهانی 1986 میزبانی کرد. این ورزشگاه در طول این دو تورنمنت به صورت موقت ورزشگاه خانگی تیم ملی برزیل هم بود. خالیسکو در اوایل قرن بیست و یکم دیگر با معیارهای مدرن یک ورزشگاه فوتبال سازگار نبود و درنتیجه گوادالاخارا نیازمند استادیوم جدیدی شد تا جریان فوتبال در این شهر به قوت پیشین ادامه یابد. ورزشگاه آکرون این نیاز را برطرف کرد، اما بعضی از تیم های محلی این شهر همچنان از خالیسکو برای برگزاری بازی های خود استفاده می کنند.
پیش به سوی جام جهانی

جام جهانی فوتبال 2026 که در سه کشور ایالات متحده آمریکا، کانادا و مکزیک برگزار خواهد شد، بعنوان اولین دوره این رقابت ها با 48 تیم و میزبانی 3 کشور، به رویدادی تاریخی تبدیل خواهد گردید. این استادیوم در جام جهانی پیش رو بطور موقت «ورزشگاه گوادالاخارا» (Estadio Guadalajara) نام خواهد گرفت چون بر اساس سیاست های فیفا، یک ورزشگاه میزبان جام جهانی نمی تواند اسم یک اسپانسر را یدک بکشد و نام آن باید خنثی باشد. ورزشگاه گوادالاخارا یکی از سه استادیوم مکزیکی میزبان این رقابت ها خواهد بود. یکی از دلایل انتخاب این ورزشگاه، دسترسی راحتی است که فرودگاه بین المللی گوادالاخارا به دلیل پروازهای مستقیم از ایالات متحده، اروپا و آمریکای لاتین فراهم می کند.

بر طبق برنامه ریزی فیفا، ورزشگاه گوادالاخارا میزبان 4 بازی دور گروهی این تورنمنت خواهد بود، اما برخلاف ورزشگاه های دیگر، گوادالاخارا میزبان هیچ مسابقه ای از مراحل حذفی نیست. این تصمیم بازتاب دهنده استراتژی فیفا برای بهینه سازی سفرهای هواداران است. فیفا شهرهای میزبان را به چند منطقه تقسیم کرده و گوادالاخارا در کنار شهرهای مکزیکو سیتی، مونتری، هیوستون، دالاس و کانزاس سیتی جز منطقه مرکزی محسوب می شود. این رویکرد منطقه ای برای کاهش هزینه ها و دردسرهای مسافرتی تیم ها و طرفداران اتخاذ شده.
پروژه نوسازی
ورزشگاه آکرون برای اینکه آمادگی میزبانی از جام جهانی سال آینده را پیدا کند، نوسازی خواهد شد تا با شرایط سختیگرانه فیفا برای برگزاری تورنمنت های بین المللی سازگار شود. از این شرایط می توان به ارتقای کیفیت چمن زمین، جایگاه های طرفداران، دسترسی راحت به استادیوم و فناوری ها و سیستم های امنیتی اشاره کرد. از آنجایی که ورزشگاه گوادالاخارا در سال 2010 افتتاح شده، بسیاری از معیارهای مورد انتظار فیفا در ساخت آن لحاظ شده و درنتیجه این استادیوم به اندازه بعضی از ورزشگاه های قدیمی تر نیاز به تحولات چشمگیر ندارد. با این وجود شاهد بهبودهایی در زمینه رفاه هواداران، امکانات در دسترس رسانه ها و پروتکل های امنیتی در این ورزشگاه خواهیم بود تا بهترین تجربه فوتبالی ممکن برای هواداران این ورزش در جام جهانی 2026 رقم بخورد.
تاثیر اقتصادی و فرهنگی

مانند هر شهر دیگری که تا به حال میزبان مسابقات جام جهانی بوده، گوادالاخارا هم از این رقابت ها بهره اقتصادی خواهد برد. انتظار می رود که بیش از 1 میلیون بازدیدکننده از این شهر بازدید کنند؛ امری که به ارتقای صنعت گردشگری و افزایش هزینهکرد در بخش های هتل، رستوران و حمل و نقل گوادالاخارا کمک می کند. از لحاظ فرهنگی، گوادالاخارا که بعنوان مهد موسیقی ماریاچی شناخته می شود، می تواند جوی مفرح و منحصر به فرد را برای برگزاری 4 بازی گروهی فراهم کند که در ورزشگاه آکرون بازی خواهند شد.
