میکل آنژ | مشاهیر | رنسانس | ایتالیا | قسمت اول

«میکل آنجلو بوئوناروتی» (Michelangelo Buonarroti) بعنوان یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان در تاریخچه هنر غربی شناخته می شود. معروف ترین آفریده های این هنرمند از ایتالیا به آثار شاخص فرهنگ جهان تبدیل شده اند: مجسمه مرمر عظیم «داوود» (David) در فلورانس و دیوارنگاره های شگفت انگیز «سیستین چپل» (Sistine Chapel) و «کلیسای سن پیتر» (Saint Peter’s Basilica) در رم. «میکل آنژ» (ترجمه فرانسوی اسم او) در فلورانس و رم، دو مرکز فرهنگی و سیاسی اروپای قرن های پانزدهم و شانزدهم، فعال بود. او حمایت کامل حامیان مهمی چون اعضای خانواده مدیچی حاکم بر فلورانس و به مدت یک دهه، حمایت رهبر کلیسای کاتولیک رم، «جولیوس دوم»، را دارا بود. آثار او بطور ویژه ای بخاطر نبوغ ساختاری و نمایش قدرتمند بدن ماهیچه ای انسان مورد تحسین و تقاضا بودند.

 

طراحی های میکل آنژ

میکل آنژ طراحی را فعالیتی اساسی و مادام العمر می دانست. طراحی در زمان تحصیل به او کمک کرد تا از آثار هنرمندان دیگر یاد بگیرد. بعد از آن طراحی به ابزاری برای او تبدیل شد تا واقعیت و ایده های ذهنی اش را ثبت کند. طراحی بدن انسان هنر رو به رشدی در استودیوهای هنرمندان فلورانس در آن زمان بود و میکل آنژ نیز هرگز این هنر را ترک نکرد. او این نوع فعالیت هنری را از طریق مشاهده دقیق به همراه تشریح اجساد مردگان برای درک بهتر ماهیچه های نهفته به سطح جدیدی از واقع گرایی رساند.

میکل آنژ در اوایل دوره حرفه ایش بیشتر با قلم و جوهر طراحی می کرد، اما پس از مدت کمی بخاطر راحتی و اثربخشی گچ طبیعی به آن رو آورد. او از رنگ های قرمز و سیاه استفاده می کرد و با گذر زمان رنگ دوم را ترجیح داد. طراحی های میکل آنژ در طول تاریخ نه فقط بخاطر مهارت فوق العاده ای که در کشیدن شان بکار رفته، بلکه بعنوان پنجره هایی که ذهن استاد را از آن ها می توان دید، ارزشمند لحاظ می شوند. آن ها به ما اجازه می دهند تا به شکل بسیار مستقیم و نزدیکی شاهد خلق تعدادی از برترین آثار هنر رنسانس باشیم.

 

نبرد کاسکینا

میکل آنژ در تابستان 1504 سفارش نقاشی «نبرد کاسکینا» (Battle of Cascina) روی دیوار «تالار شورای بزرگ» (Sala del Gran Consiglio) در «میدان دلا سینیوریا» (Palazzo della Signoria) فلورانس را دریافت کرد. این سفارش میکل آنژ را در رقابت مستقیم با لئوناردو داوینچی قرار داد که یک سال پیش از آن، سفارش نقاشی «نبرد آنگیاری» (Battle of Anghiari) روی دیوار مخالف  را دریافت کرد بود. هر دو دیوارنگاره برای بزرگداشت نبردهای معروفی در تاریخچه فلورانس بودند. با اینکه این دو هنرمند طراحی هایی در مقیاس کامل (که در هنر به آن «کارتون» می گویند) از بخش هایی از ساختارشان را کشیدند، خود آثار هرگز تکمیل نشدند. این کارتون های بزرگ که مورد تحسین بودند و دائما مطالعه می شدند، در نهایت بخاطر دستمالی های کپی کارهای بیش از حد مشتاق از هم پاشیدند. «باستیانو دا سانگالو» (Bastiano da Sangallo) ساختار کپی کارتون میکل آنژ که در اینجا آورده شده را با اشکال در مقیاس واقعی ثبت کرده بود. طراحی میکل آنژ روی لحظه ای قبل از نبرد متمرکز است که در آن سربازهای دشمن، سربازهای فلورانس را در هنگام حمام در رود «آرنو» غافلگیر کردند. این ایده قدرت میکل آنژ در به تصویر کشیدن شکل انسان را نشان داد و جایگاه او بعنوان برترین طراح پیشروی بدن برهنه قهرمان مذکر را تثبیت کرد.

 

سن لورنزو، فلورانس

خانواده مدیچی طی قرن های 1510 و 1520 برای گرامیداشت قدرت و میراث خود، از استعدادهای میکل آنژ بهره بردند. دو پاپ خانواده مدیچی، «لئون دهم» و «کلمنت هفتم»، به او سفارش هایی متمرکز روی کلیسای منطقه ای این خانواده، «کلیسای سن لورنزو» (Basilica of San Lorenzo) در فلورانس دادند. میکل آنژ عناصر معماری و مجسمه سازی آرامگاه یادمانی «New Sacristy»، آرامگاه های اعضای خانواده مدیچی و «کتابخانه لورنزی» (Laurentian Library) در نزدیکی این کلیسا را طراحی کرد که مورد آخر اسم خود را از «لورنزو د مدیچی» گرفته. مقبره «جولیانو د مدیچی»، «دوک نمورز» (Duke of Nemours)، قرار بود که با مجسمه های لم داده نمایانگر «شب» و «روز» تزئین شود. تعداد خیلی کمی از طراحی های مجسمه های میکل آنژ باقی مانده اند، اما چهار صفحه مربوط به روز به ما بینش نادری از آمادگی سازی های دقیق او قبل از تراشیدن بلوک مرمر می دهند.

 

سقف کلیسای سیستین

«کلیسای سیستین» (Sistine Chapel) بین سال های 1473 تا 1481 برای «پاپ سیکتوس ششم» بعنوان کلیسای کوچک خصوصی پاپ ساخته شد. این کلیسا مکان مراسم های مهم پاپ و محل ملاقات «مجمع مقدس کاردینال ها» (Sacred College of Cardinals) بوده است. پیچیدگی، زیبایی و دستاورد خیره کننده دیوارنگاره های میکل آنژ بر سقف کلیسای سیستین در رم با وجود اینکه بیش از 500 سال از زمان کشیده شدن شان گذشته، همچنان بازدیدکنندگان را شگفت زده می کنند. این پروژه با وجود مساحت 460 متر مربعی دیوارنگاره ها برای میکل آنژ تنها 4 سال طول کشید؛ این دیوارنگاره ها همگی توسط خود او تکمیل شده و تنها سطحی ترین وظایف مقدماتی به دستیارانش محول شده بودند.

«پاپ جولیوس دوم» نقاشی صحنه هایی از کتاب آفرینش انجیل را در آپریل-مِی 1508 سفارش داد. میکل آنژ ایستاده کار می کرد و قلم مو را بالای سرش نگه می داشت؛ در این وضعیت، رنگ و واریزه روی صورتش ریخته می شد. از آنجایی که داربست مانع بخش زیادی از نور پنجره ها بود، او برای کارش به لامپ متکی بود. میکل آنژ این سفارش را در دو قسمت انجام داد. وقتی داربست نیمه اول کار در تابستان 1511 برداشته شد، او فرصت این را داشت تا نتیجه را از کف ببیند و در نیمه دوم کار (در جهت محراب) که سریع تکمیل شده بود، اشکال را بزرگتر و ساختارها را وضح تر ساخت. میکل آنژ اکثریت قاطع طراحی های کلیسای سیستین را سوزاند تا بر طبق گفته های زندگینامه نویسش، «جورجو وازاری»، کسی چالش هایی که در زمینه خلاقانه کار با آن ها مواجه شده بود را نتواند ببیند.

 

قسمت اول «میکل آنژ» به پایان رسید. در صورت تمایل می توانید قسمت دوم آن را مطالعه فرمایید.