معبد Wat Phnom | گردشگری | پنوم پن | کامبوج

معبد «Wat Phnom» که در سال 1372 ساخته شده بود، روی تنها تپه «پنوم پن» (Phnom Penh) قرار دارد که اسم پایتخت کامبوج از همین جا گرفته شده است. بر اساس افسانه ها، این معبد در ابتدا بخاطر این ساخته شده بود تا 4  مجسمه بودایی را در خود جای دهد که در درختی شناور در رودخانه ای نزدیک به آن پیدا شده بودند. طبق این داستان، یک بیوه ثروتمند به اسم «دان پن» (Daun Penh) در سال 1372 با یک درخت «koki» در رودخانه نزدیکی خانه اش روبرو شد. او درون درخت، 4 مجسمه برنزی از بودا را پیدا کرد. پن که از این یافته شگفت زده شده بود، به همراه همسایگانش یک محراب موقت را روی تکه ای از زمین مرتفع کنار خانه اش ساخت. محلی ها به احترام او، اسم آن تپه کوچک را پنوم پن گذاشتند که به معنی «تپه پن» است.

حدود 60 سال بعد از آن، «پادشاه Ponhea Yat»، آخرین پادشاه امپراتوری خمر به پنوم پن نقل مکان کرد. او دستور داد که اندازه تپه افزایش پیدا کند و یک معبد چوبی را روی آن بسازند. این اولین بازسازی در Wat Phnom بود و بقایای Ponhea Yat همچنان در «استوپایی» (stupa) پشت معبد اصلی نگهداری می شود. بازسازی های بیشتری هم در قرن های بعدی انجام شدند؛ معبد اصلی در سال های 1434، 1806، 1894 و 1926 بازسازی شد. اهمیت آن در طول زمان، بسته به خواسته های پادشاهان، کم و زیاد شد و نوسازی های وسیعی انجام شدند تا با ایدئولوژی های حاکمان مختلف، از جمله «خمر سرخ» (Khmer Rouge) و «پل پوت» (Pol Pot)، هماهنگ شود. محراب ها و مجسمه های جدیدی به آن اضافه و دیوارهای اصلی اش گچکاری و نقاشی شدند.

امروزه این معبد ترکیبی از سبک ها و ساختارهایی از تاریخچه بیش از 600 ساله اش است که این ها شامل پل هایی که فرانسوی ها در اواخر قرن نوزدهم ساختند و محراب هایی که نمایانگر باورهای تائویست، کنفوسیوسی و هندویی هستند، می شوند. ورودی اصلی بزرگ به راه پله شرقی می رسد که این مسیر توسط شیرها و «ناگا»ها (nagas) محافظت می شود. ناگاها، مارهای اساطیری هندوئیسم و بودیسم هستند. درون معبد، یک مجسمه بزرگ بودا نشسته که نقاشی های روی دیوارها داستانش را تعریف می کنند. همچنین دیوارنگاره هایی هستند که «Reamker»، نسخه خمری حماسه «رامایانا» (Ramayana)، را بازگو می کنند.

محراب های بسیار بیشتری در کناره ها و پایه تپه پراکنده شده اند، اما یکی از مهم ترین آن ها محراب دان پن است. جلوی محرابش اغلب جمعیتی از مردم حضور دارند که غذا پیشکش و به درگاه او عبادت می کنند. زنان زیادی به اینجا می آیند تا به موسس زن معبد ادای احترام کنند. از ویژگی های قابل توجه دیگر آن می توان به محراب کوچکی اشاره کرد که به روحی به اسم «Preah Chau» اختصاص داده شده. گفته می شود که او از آدم در مقابل دشمنانش محافظت می کند و بین ویتنامی ها بسیار محبوب است. یک ساعت گل با عرض بیش از 60 متر هم وجود دارد که نسخه ابتدایی آن را فرانسه در دهه 1960 هدیه داده بود، اما چین در سال 2000 نسخه جدیدی را جایگزین آن کرد. بازدید از این جاذبه تاریخی کامبوج و تور ویتنام را به گردشگران این منطقه توصیه می کنیم.