این فوتبالی است که همه دوست دارند. فوتبالی که لذت می دهد. البته اگر ناسزاهای هدفمند بعضی طرفداران تراکتور که آشکار تعیین است اهداف دیگری را در سر دارند و گزارش آزاردهنده گزارشگر بازی را به یاد نیاوریم!

خبرنگاران؛ احسان محمدی- صدای من رو از استادیوم قدیمی باغ شمال می شنوید. دیدار تراکتورسازان شهر تبریز و استقلال از تهران. دمای هوا ده درجه بالای صفر، رطوبت 40 درصد، جهت وزش غالب باد از شرق به غرب، در آسمان هم ابرهای استراتوس و گاهی کُومولوس دیده میشه. فرشباف، پاس میده به احد شیخ لاری، اون می فرسته برای علی باغمیشه...باغمیشه... باغمشه!

برای نسلی از ما فوتبال تبریز با این جملات سیدرضا سیدمعصومیان معنی پیدا می کرد. گزارشگر خوبی که اسم بازیکنان تبریزی را با چنان غلظتی به زبان می آورد که آشکارا معلوم بود تراکتورسازی تیم محبوبش است اما مثل بعضی گزارشگران جوان امروزی به رخ نمی کشید. مثل گزارشگر شب گذشته که توانست نفرت صادر کند و موجب اتحادی عجیب بین طرفداران استقلال و پرسپولیس شد. او به تنهایی نشان داد که چطور می گردد با دفاع بد، یک چیز خوب را در هم کوبید!

شُست، بُرد. این جمله کوتاه را اما محمدحسین میثاقی مجری برنامه فوتبال برتر بعد از خاتمه سوت بازی تراکتور-استقلال بر زبان آورد. بعد از یک بازی پرهیجان در هفته ای که لیگ چنان دچار خشک سالی شده بود که هیچ گُلی نمی رویید.

طرفداران استقلال تهران یک شب رویایی را گذراندند. پیروزی 4-2 مقابل رقیبی که هم خوب بازی می نماید، هم طرفدار پرشور دارد، هم سرمربی اش نامدار است، هم انبوهی از ستاره های فوتبال ایران را به خدمت گرفته و نیمکتش یک نیم جین بازیکن سرشناس دارد و هم این فصل بدون نگرانی از هزینه ها، صرفاً برای قهرمانی بسته شده است البته که لذت دارد.

در شبی که شیخ دیاباته بالاخره همان بازیکنی شد که استقلالی ها با او رویا می بافتند و سه گل به ثمر رساند می گردد به تحسین استراماچونی هم پرداخت. مردی که از او تنها یک چهره جدی، معترض و ناآرام کنار زمین دیده بودیم. او توانست مهمترین بازی هفته را با یک نمایش چشم نواز و کاملاً امیدوارکننده به سود خود به خاتمه برسند تا همه از بیدار شدن غول در تبریز بگویند. استقلال حالا مدعی واقعی قهرمانی است.

20 اردیبهشت 94 تراکتور در استادیوم آزادی پیروز شد با نتیجه 4 بر یک استقلال را شکست دهد. از آن شکست هایی که مدت ها اسباب کُری خوانی طرفداران تبریزی را فراهم آورده بود و حالا استراماچونی با بی رحمی و پیش چشم هزاران طرفدار تراکتور نه تنها از آنها انتقام گرفت بلکه به گزارشگر بازی هم درس داد که بعد از گل اول تراکتور گفت:پنجمین تیم پرطرفدار دنیا 1- دومین تیم پرطرفدار ایران 0.

این مسابقه فراتر از فوتبال کسالت بار ایرانی بود. افکار هجومی دو سرمربی و تاکتیک پذیری بازیکنان باعث شد یک مسابقه تمام عیار رقم بخورد. گل های زیبا، هیجان و خلاقیت و البته پرهیز بازیکنان از ورود به تنش های بی فایده که مثل سم فوتبال را می کُشد.

تراکتور گرچه شب تلخی را پشت سر گذاشت اما نمایش این تیم شبیه نتیجه نبود. سیدحسین حسینی دروازه بان استقلال علیرغم دریافت دو گل، مثل یک فوق ستاره درخشید تا به قول خودش خیلی چیزها را به خیلی کس ها ثابت کند. درست مثل علی کریمی هافبک این تیم که بعد از هدر دادن پنالتی کلیدی در شهرآورد، به جای قهر کردن، بهانه آوردن، نوشتن پست در فضای مجازی و... روی وظیفه اصلی اش یعنی فوتبال بازی کردن تمرکز کرد و مزد آن را دیشب با یک گل بی نظیر گرفت. شلیکی که خیلی ها را یاد آندارنیک تیموریان انداخت.

حالا قطار استقلال به ریل برگشته، تراکتور هم نیازمند تعمیرات جزئی است و احتمالاً انتقام این شکست را از تیم های دیگر خواهد گرفت. بیژن حیدری داور بازی در دقیقه چهار می توانست به دلیل خطای آشکار دیاباته روی رشید مظاهری دروازه بان تراکتور او را از زمین اخراج کند (اتفاقی که روند بازی را قطعاً تغییر می داد و دنیزلی حق دارد گله مند باشد)، اینکه ندید یا دید و نخواست در دقایق ابتدایی بازی یک تصمیم کلیدی بگیرد ماجرای دیگری است اما در مجموع قضاوت خوبی داشت و بازیکنان هم حرفه ای رفتار کردند و چیزی از آن اعتراض های پی در پی و حمله های مضحک به داور دیده نشد.

این فوتبالی است که همه دوست دارند. فوتبالی که لذت می دهد. البته اگر ناسزاهای هدفمند بعضی طرفداران تراکتور که آشکار معین است اهداف دیگری را در سر دارند و گزارش آزاردهنده گزارشگر بازی را به یاد نیاوریم!

برای دریافت ویزای اروپا با ما تماس بگیرید.